Ανάρτηση από oikopress.gr

Είναι ανεξάρτητες και αυτό-διοικούνται

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, μπορούμε να υποστηρίξουμε πως οι Κοινωνικές Επιχειρήσεις συνδυάζουν πολλών ειδών επιχειρήσεις και οι οποίες έχουν τρία χαρακτηριστικά:

1. Επιχειρηματικό Προσανατολισμό. Εμπλέκονται άμεσα στην παραγωγή προϊόντων ή στην παροχή υπηρεσιών στα πλαίσια κάποιας αγοράς.
2. Κοινωνικές Επιδιώξεις. Οι Κοινωνικές Επιχειρήσεις έχουν σαφείς κοινωνικές επιδιώξεις όπως δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, εκπαιδευτική ή παροχή υπηρεσιών στις τοπικές κοινωνίες
3. Κοινωνική Ιδιοκτησία. Είναι αυτόνομοι οργανισμοί με διοικητική και ιδιοκτησιακή δομή που βασίζεται στην αρχή της συμμετοχής των μετοχών (χρήστες ή πελάτες και ομάδες των τοπικών κοινωνιών κτλ)ή των μελών του διοικητικού συμβουλίου. ΟΙ κοινωνικές επιχειρήσεις διανέμουν τις υπεραξίες ως κέρδος που μοιράζεται σε μέλη ή τις χρησιμοποιούν προς όφελος της κοινωνίας

Με βάση τη φύση και τις δράσεις των Οργανισμών του Τρίτου Τομέα, οM.David Coyne διακρίνει τα εξής χαρακτηριστικά:

•  Αναζητούν λύσεις μέσω της επέκτασης των δραστηριοτήτων τους σε ένα νέο τομέα της αγοράς
•  Επωφελούνται από κρατικές επιχορηγήσεις ή δάνεια και γενικά η ελεύθερη αγορά δεν είναι η μόνη πηγή εισοδημάτων
•  Είναι συχνά αποτέλεσμα σύναψης δημόσιων-ιδιωτικών συνεργασιών
•  Συνδέονται με νέες μορφές απασχόλησης και την ικανοποίηση νέων αναγκών
• Έμφαση με μειονεκτούντα άτομα
• Έχουν συνήθως μεγάλο αριθμό συνεργατών, μη ενεργών ή εθελοντών.

Οι συγγραφείς που έχουν ασχοληθεί με την μελέτη της Κοινωνικής Οικονομίας προσδιορίζουν σε αυτή τρεις βασικές συνιστώσεις οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τημν ισχυροποίηση της δυναμικής μα της μισθωτής απασχόλησης στον τομέσα. Αυτές είναι:

1. Η αυτοαπασχόληση
2. Η μισθωτή απασχόληση
3. Η μη αμοιβόμενη-εθελοντική απασχόληση.

Σύμφωνα με τη μελέτη του EMES (The emergence of social Enterprises in Europe) τα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια που μπορούν να χαρακτηρίζουν τις κοινωνικές επιχειρήσεις είναι τα εξής:

1. Οικονομικά κριτήρια

• Υψηλός βαθμός αυτονομίας
• Σημαντικό επίπεδο οικονομικού κινδύνου
• Ελάχιστο επίπεδο αμειβόμενης εργασίας

2. Κοινωνικά κριτήρια

• Πρωτοβουλία που ξεκινάει από μια ομάδα πολιτών
• Σύστημα αποφάσεων που δεν προκρίνει την αμοιβή του κεφαλαίου
• Συμμετοχικός χαρακτήρας
• Περιορισμένης έκτασης διανομή κερδών
• Εμφανής σκοπός προς όφελος της κοινωνίας

Σύμφωνα με μελέτες του ΟΟΣΑ και του ΕΜΕΣ  ανάμεσα σε 15 χώρες εντοπίστηκαν τα ακόλουθα επιτυχημένα παραδείγματα κοινωνικών επιχειρήσεων.

• · Υπηρεσίες για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών στην Αυστρία
• · Συνεταιρισμοί απασχόλησης (Labour Co-Operatives) στην Φιλανδία
• · Εταιρείες με κοινωνικούς στόχους στο Βέλγιο
• · Κοινωνική πρωτοβουλία "Απασχόληση" και Τρίτο Σύστημα
• · Πρωτοβουλίες ένταξης και απασχόληση στην Ισπανία
• · Εταιρείες κοινωνικού σκοπού στη Γαλλία
• · Πρωτοβουλίες ένταξης στην απασχόληση στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο
• · Ηθικές τράπεζες για την κοινωνική οικονομία
• · Συνεταιριστικές Εταιρείες Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο Μεξικό
• · Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί9 στην Ιταλία
• · Κοινωνικό Πρόγραμμα Ε.Ε: Pilot Action – Third System and Employmend

Γενικές Αρχές καλής πρακτικής για την επέκταση του Τρίτου Τομέα

Κάθε περιοχή έχει τη δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το γεγονός αυτό καθιστά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, την υιοθέτηση και εφαρμογή αυτούσιων πολιτικών που έχουν προηγούμενα εφαρμοστεί σε περιοχές με διαφορετικά κοινωνικο-πολιτικά χαρακτηριστικά, με εντελώς διαφορετική οργάνωση, απαιτήσεις και στόχους.

Υπάρχουν επτά γενικές αρχές καλής πρακτικής για την ανάπτυξη των κοινωνικών επιχειρήσεων και την ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Οι αρχές έχουν ως εξής:

1. Η πολιτική δέσμευση είναι απαραίτητη για την ισχυροποίηση της θέσης και του ρόλου των κοινωνικών επιχειρήσεων καθώς και για τη στήριξη της λειτουργίας τους σε όλα τα επίπεδα.