Γράφει ο Αθανάσιος Κόκκοτος

Διαχειριστής Περιβάλλοντος - Περιβαλλοντολόγος

Δ. ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ

Τι είναι ηχορύπανση

Ηχορύπανση ή περιβαλλοντικός θόρυβος είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος εντός του οποίου ζούμε, εργαζόμαστε, διασκεδάζουμε, κάνουμε τον περίπατό μας, τις διακοπές μας, ταξιδεύουμε κ.τ.λ. από δυνατούς ήχους (τόνους και θορύβους).

Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες υποβάθμισης της ποιότητας του περιβάλλοντος στα αστικά κέντρα, επηρεάζοντας δυσμενώς τόσο την ποιότητα ζωής των πολιτών όσο και την υγεία τους. Σύμφωνα με έρευνες, το γενικό αποτέλεσμα ακανόνιστων και χαοτικών ήχων μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό του ακουστικού τύμπανου, δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής (όπως εκνευρισμός) μέχρι και καρδιαγγειακά νοσήματα. Επίσης, η μακροχρόνια έκθεση σε επίπεδα θορύβου άνω των 75dB μειώνει την ακουστική ικανότητα και επηρεάζει τη φυσική και ψυχική υγεία του ανθρώπου.

Γράφει ο Αθανάσιος Κόκκοτος

Διαχειριστής Περιβάλλοντος - Περιβαλλοντολόγος

ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Οι οικονομικές μεταβολές στην περιφέρεια κατά τη μεταπολεμική περίοδο οδήγησαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού των αγροτικών περιοχών προς τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από τη μείωση του πρωτογενούς τομέα, αύξηση του δευτερογενούς και στη συνέχεια του τριτογενούς τομέα, τη μαζική μετακίνηση πληθυσμού από τις αγροτικές προς τις αστικές περιοχές και τη θεαματική αύξηση της αστικοποίησης.

Η οικονομική αυτή πόλωση ευνόησε, κυρίως, τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, που αύξησαν τον πληθυσμό τους σε σχέση με την περιφέρεια. Συγκεκριμένα, την περίοδο 1961-2001, ο πληθυσμός τους αυξήθηκε κατά 82% και 93% αντίστοιχα. Η Αθήνα συγκέντρωνε το 35% του πληθυσμού της χώρας σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ενώ υπολογίζεται ότι ο πραγματικός αριθμός μπορεί να ξεπερνά το 40% του συνολικού πληθυσμού και το 42% του αστικού πληθυσμού. Πρόκειται για φαινόμενο που δεν παρατηρείται σε άλλη χώρα στην Ευρώπη.^[3]

Γράφει ο Σταύρος Μαραγκός

Περιβαλλοντολόγος

Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πιο συγκεκριμένα του Δήμου Αθηναίων δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στο ζήτημα της ανακύκλωσης ούτε και στο ζήτημα της μόλυνσης. Αφορά άμεσα το όραμα και την προοπτική που δίνει στην αστική ανάπτυξη. Και φυσικά το φυσικό περιβάλλον δεν είναι άσχετο από το αστικό. Μα, οι δημοτικές αρχές κινούμενες μέσα στη γνωστή ψηφοθηρική τακτική τους αδυνατούν να συγκροτήσουν μία ενιαία πρόταση. Η ίδια η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) δεν μπορεί να προτείνει ούτε και να συστήσει δικά της προγράμματα συνεργασίας· μόνο γενικόλογες ευχές και ρυθμιστικές προτάσεις θολής και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που θεοποιώντας την ιδιωτική πρωτοβουλία πρεσβεύουν πως αυτή θα προστατεύσει το αστικό περιβάλλον, μόνη λύση ακόμα μία φορά φαντάζουν οι συντονισμένες δράσεις με τοπικούς φορείς.

Γράφει η Ελένη Κατσίμπρα

Γεωγράφος

1) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΣΠΑ

To Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ) 2007 - 2013 αποτελεί το έγγραφο αναφοράς για τον προγραμματισμό των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε εθνικό επίπεδο για την περίοδο 2007-2013. Εκπονήθηκε στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής προσέγγισης για την Πολιτική Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία το ΕΣΠΑ «..εξασφαλίζει ότι η συνδρομή από τα Ταμεία συμβαδίζει με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη συνοχή και προσδιορίζει το σύνδεσμο μεταξύ των κοινοτικών προτεραιοτήτων αφενός και του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων αφετέρου» [1]. 

Το ΕΣΠΑ στοχεύει «Στη διεύρυνση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, τη διατήρηση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης και την αύξηση της παραγωγικότητας σε επίπεδο υψηλότερο του μέσου κοινοτικού όρου, για την τόνωση της απασχόλησης, την επίτευξη της πραγματικής σύγκλισης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών χωρίς αποκλεισμούς» [2].

Το ΕΣΠΑ αποτελείται από δεκατέσσερα Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΕΠ) (εννέα Τομεακά και πέντε Περιφερειακά) ενώ η Ελλάδα συμμετέχει και σε 14 Προγράμματα Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας. Στην παρόν κείμενο δίνεται έμφαση στο ΕΠ Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη, προκειμένου να διερευνηθούν τα προγράμματα που αφορούν στη βιοκλιματική πολιτική που ακολουθείται στο Δήμο Αθηναίων.

Γράφει η Ευαγγελία Χ. Κωτσοβίνου

Γεωπόνος Γ.Π.Α.

Τα αρωματικά φυτά αποτελούν μια μεγάλη κατηγορία του φυτικού βασιλείου  και κατέχουν μια ιδιάζουσα θέση στη ζωή όλων των λαών και όλων των εποχών,  λόγω των  αιθέριων ελαίων τους. Από τους αρχαίους χρόνους ήταν γνωστά για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Η πρώτη γνωστή γραπτή αναφορά για θεραπευτικά φυτά έρχεται από τους Σουμέριους το 2200 π.Χ. Ακολούθησαν οι Έλληνες, οι Κινέζοι, οι Βαβυλώνιοι και οι Αιγύπτιοι αναγνωρίζοντας την αξία τους. Μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες εκτενώς αναφέρονται σε αυτά όπως ο πατέρας της βοτανικής, ο Θεόφραστος, στα δύο του βιβλία «Έρευνες φυτών» και «Αιτιολογία φυτών»  το 300 π.Χ. που στηρίζονται στα γραπτά του φιλοσόφου Αριστοτέλη. Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Έλληνας  Ιπποκράτης ο οποίος κατέγραψε περίπου 400 είδη βοτάνων που η χρήση τους ήταν γνωστή κατά τον 5^ο αιώνα π.Χ. και ο Διοσκουρίδης ο Αναζαρβέας κατά τον πρώτο μ.Χ. αιώνα έγραψε μια βοτανική χρησιμοποιώντας  600 φυτά.  Αυτό το έργο ήταν βάση για πολλές μεταγενέστερες βοτανικές έρευνες. Μια από τις πιο δημοφιλείς βοτανικές γράφτηκε από τον Culpeper to 17^ο αιώνα.

Το όνομά τους προέρχεται από το ότι αναδύουν στο χώρο γύρο από αυτά κάποιο ξεχωριστό άρωμα, που διακρίνει τη μοναδικότητα του κάθε είδους και ποικιλίας φυτού. Την ιδιότητά τους αυτή την οφείλουν  στην ύπαρξη των αιθέριων ελαίων, που βρίσκονται στα διάφορα μέρη  των φυτών (φύλλα, άνθη, βλαστό, ρίζα και καρπούς).

Σε χώρες της Ευρώπης εξάγεται το 90% της παραγωγής, προσφέροντας ένα καλό εισόδημα στους καλλιεργητές - Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα η εξαιρετική ποιότητα του προϊόντος. Αναγκαία η συγκρότηση ισχυρών ομάδων παραγωγών για την εξασφάλιση υψηλότερων τιμών, τονίζουν οι καλλιεργητές

Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλές λαχανικό στην εγχώρια αγορά, ωστόσο το ελληνικό σπαράγγι έχει κατακτήσει τις ευρωπαϊκές αγορές, αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τον έντονο ανταγωνισμό των υπόλοιπων χωρών. Εξάλλου, όλη σχεδόν η παραγόμενη ποσότητα στην Ελλάδα συσκευάζεται και εξάγεται στη γερμανική κυρίως αγορά.



Με την ανακύκλωση ηλεκτρικών κι ηλεκτρονικών συσκευών ξεχωρίζονται τα διαφορετικά υλικά ώστε από τη μια να βρεθούν και να απομονωθούν τα επικίνδυνα και από την άλλη να συγκεντρωθούν τα χρήσιμα (μέταλλα, πλαστικό, γυαλί) ώστε να ξαναχρησιμοποιηθούν.

Όπως δεν πρέπει να πετάμε στα σκουπίδια χαρτιά, πλαστικά, γυάλινα μπουκάλια και τα αλουμινένια κουτάκια, έτσι δεν πρέπει να πετάμε ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές.

Η ανακύκλωση ηλεκτρικών συσκευών είναι σημαντική τόσο για την αναβάθμιση της ποιότητα ζωής μας όσο για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία της υγείας μας, την εξοικονόμηση ενέργειας και φυσικών πόρων, καθώς και προστιθέμενη αξία σε υλικά και τελικά καταναλωτικά προϊόντα.

Η άλλη πλευρά της παγκοσμιοποίησης.

Το ζήτημα οικοδιαχείρισης των μεγάλων πόλεων

και της οικοανάπτυξης της υπαίθρου.

* του Βασίλη Τακτικού

Ο πρώην αντιπρόεδρος της Αμερικής Αλ. Γκορ και πολύ πιθανόν ο επόμενος υποψήφιος πρόεδρος των Δημοκρατικών έχει αποδοθεί σ' ένα αγώνα για την οικολογική σωτηρία του πλανήτη. Oπως επισημαίνει «Η ανθρωπότητα κάθεται πάνω σε ορολογιακή βόμβα» και λέει ότι είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Φυσικά δεν επισημαίνει κάτι καινούριο. Επαναλαμβάνει όλα αυτά που λένε και υποστηρίζουν οι οικολόγοι θεωρητικοί και ακτιβιστές. Το σημαντικό είναι ότι τα λέει ένας πολιτικός που ενδέχεται να είναι ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών κι αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία.