ΑΜΚΕ Ερύμανθος

Αρχική Κοινωνική οικονομία


Κοινωνική οικονομία
Ο τομέας της ενέργειας στην κοινωνική οικονομία


Η ενεργειακή κρίση κατά κοινή ομολογία φέρνει την ενεργειακή φτώχεια στην
Ευρώπη θέτει εν αμφιβόλω όλο τον σχεδιασμό του ιδιωτικού και δημόσιου
στο τομέα της ενέργειας. Ιδιαίτερα οι χώρες που στερούνται ορυκτά καύσιμα
και δεν έχουν επάρκεια είναι περισσότερο ευάλωτες αντιμετωπίζουν
προφανώς το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Οι ήπιες μορφές ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δεν είναι ακόμα σε
τέτοιο βαθμό αναπτυγμένες  που θα μπορούσαν να υποκαταστήσουν το
ενεργειακό έλλειμμα. Κατά τους ειδικούς θα χρειαστεί τουλάχιστον μία
δεκαετία ακόμη μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα στην πράσινη ενέργεια για
να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Το γεγονός αυτό ανεξαρτήτως  αιτιολογίας και των γεωπολιτικών αντιθέσεων
που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο έτος η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η
ενεργειακή φτώχεια  και το υψηλό ενεργειακό κόστος  εκτός των άλλων
φέρνει πρόσθετη ανεργία.
Υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες με υψηλό ενεργειακό κόστος πολλές
μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οικογενειακές επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να
κλείσουν ή να περιοριστούν. Δυσμενείς επιδράσεις  από το υψηλό ενεργειακό
κόστος υπάρχουν και στην βιομηχανία.
 Η εγρήγορση της κοινωνίας στο ζήτημα της ενέργειας είναι
κεφαλαιώδους σημασίας. Ξεκινώντας το νοητικό ταξίδι από την
Προμηθεϊκή φωτιά, φθάνοντας τον ηλεκτρομαγνητισμό και τις άπειρες
δορυφορικές ραδιοσυχνότητες στα κινητά μας οφείλουμε να
αναστοχαστούμε.
Περισσότερα...
 
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
 ανάγκες συμπληρωματικότητας στο σύστημα υγείας
 Οικονομία της κοινωνικής Φροντίδας (μέριμνας)
 Υπηρεσίες πρόληψης και μετανοσοκομιακής μέριμνας
 Δομές κοινωνικής φροντίδας (παιδιά, Τρίτη ηλικία και άτομα με αναπηρία)
 Κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία
 Υποστηρικτικές δομές εθελοντών

Ο τομέας της υγείας και κοινωνικής φροντίδας είναι ένας αναπτυσσόμενος
τομέας απασχόλησης και δεν πρόκειται να  περιοριστεί από την “τεχνολογική
ανεργία” που υφίσταται  άλλοι κλάδοι της οικονομίας της αγοράς.  Ειδικότερα
στον τομέα φροντίδας της προληπτικής υγείας για  τις χρόνιες ασθένειες και
τη γήρανση που χρειάζεται προσωπική καθημερινή  φροντίδα που δεν
καλύπτεται επαρκώς από τα σημερινά συστήματα υγείας.
Σε ότι αφορά την γενική εικόνα η υγεία μπορεί να τονώσει την οικονομική
ανάπτυξη επιτρέποντας στους ανθρώπους να παραμένουν δραστήριοι και με
καλή υγεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η κατάσταση υγείας των
πολιτών έχει αντίκτυπο στη δυνατότητα συμμετοχής τους στην αγορά
εργασίας και στην παραγωγικότητά τους. Η επένδυση στην υγεία του
πληθυσμού συμβάλλει επίσης στη μείωση των μελλοντικών δαπανών για
αντιμετώπιση ασθενειών που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί και
ισοδυναμεί με επένδυση σε ένα αποτελεσματικό εργατικό δυναμικό στον
κλάδο της υγείας.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Οργανισμού του ΟΟΣΑ oι δημόσιες δαπάνες
για την υγεία στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες θα εξακολουθήσουν να
αυξάνονται κι αναμένεται να φθάσουν το 9,5% του ΑΕΠ μεταξύ των χωρών
μελών το 2060, έναντι 6% το 2010.
Περισσότερα...
 
ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ


 Η αναζοωγόνηση της υπαίθρου
 Το ζήτημα της τοπικής διατροφικής επάρκειας και η παραγοκατανάλωση
 Η κοινωνικά υποστηριζόμενη Γεωργία
 Η ενίσχυση στις κοινωνικές σε κοινωνικές υποδομές των Δήμων
 Η αξιοποίηση των ακαλλιέργητων εκτάσεων
 –παραγωκαταναλωση- χωρίς μεσάζοντες
 Οι γέφυρες συνεργασίας μεταξύ Αγροτικών Δήμων και αστικών Κέντρων
Η επισιτιστική κρίση και η ακρίβεια στα αγροτικά προϊόντα που απειλεί εκτός
των άλλων και την Ευρώπη είναι το άλλο σκέλος των επιπτώσεων  του
αυξημένου ενεργειακού κόστους και της ενεργειακής κρίσης.
Το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στο πλαίσιο της
παγκοσμιοποίησης της αγοράς αλλά με τη μείωση του κόστους παραγωγής και
σε τοπικό επίπεδο.
Γνωρίζουμε ότι η παγκοσμιοποίηση κυριάρχησε στις αγορές με την έννοια της
ανταγωνιστικότητας  βρίσκοντας φθηνότερο εργατικό κόστος και ενεργειακό
κόστος.
από τη στιγμή που η παγκοσμιοποίηση για μία σειρά από λόγους γίνεται
ακριβή τίθεται Το ζήτημα της τοπικής αυτάρκειας ως εναλλακτικής.

Ερωτήσεις για τη σημερινή συζήτηση
Η Ελλάδα έχει περιορισμένη έκταση συνεταιριστικής δραστηριότητας στο
πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας.  Μόλις το 0,4%  στο σύνολο της οικονομίας
είναι  η συμμετοχή  των αγροτικών Συνεταιρισμών.
ποιοτικά όμως έχουμε ορισμένα καλά παραδείγματα  που μας δείχνουν okay
εκεί που εφαρμόζεται σωστά η Συνεταιριστική επιχειρηματικότητα επιδρά
καταλυτικά στην τοπική κοινωνία και την τοπική απασχόληση.
έχετε υπόψη σας ορισμένα τέτοια παραδείγματα;
Περισσότερα...
 
Συνέντευξη με τον Βασίλη Τακτικό υπεύθυνου φυσικό αντικειμένου του ΙΝΜΕΚΟ του έργου Socialneet

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Οι αιτιώδεις σχέσεις στη δημιουργία θέσεων
εργασίας στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας
Συνέντευξη με τον Βασίλη Τακτικό υπεύθυνου φυσικό αντικειμένου του
ΙΝΜΕΚΟ του έργου Socialneet

Το θέμα της κοινωνικής οικονομίας, και το πρόγραμμα της
καταπολέμησης της ανεργίας μας μιλάει ο Βασίλης Τακτικός, αναλύει
μια σειρά από παράγοντες που πρέπει να ακολουθήσουν οι θεσμοί ώστε
να οφέλη να είναι πολλαπλά. Μιλάει τα χαρακτηριστικά και τις αιτιάσεις
που καθιστούν την κοινωνική οικονομία ως άξονα καταπολέμησης της
ανεργίας. Και το σημαντικότερο όλων που μας επισημαίνει είναι ότι το
πρόβλημα της ανεργίας των νέων δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με
στερεότυπα.
Ε. Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Προγράμματος
Καταπολέμησης της ανεργίας των νέων και αντιμετώπιση των αναγκών
των NEET, μέσα από τις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών στην
Κοινωνική Επιχειρηματικότητα;
Η κοινωνική οικονομία ως τομέας δημιουργίας θέσεων εργασίας δεν είναι
απλά ένας συμπληρωματικός τομέας ιδιωτικής οικονομικής αλλά, απαντά  σε
ένα δομικό πρόβλημα της οικονομίας που έχει σχέση με τα επαγγέλματα
έντασης εργασίας που απαξιώνονται  και  εκτοπίζονται από την αγορά στον
ανεπτυγμένο κόσμο από τις επιχειρήσεις έντασης κεφαλαίου.
Η κοινωνική οικονομία εξελίσσεται σε επαγγέλματα που ανταποκρίνονται σε
πραγματικές ανάγκες και στη πραγματική οικονομία.
Περισσότερα...
 
Η συγκρότηση κοινωνικού κεφαλαίου – θεσμοί αλληλεγγύης – δίκτυα


Οι θεσμοί της Κοινωνικής Οικονομίας, στο βαθμό που έχουν αναπτυχθεί μέχρι
σήμερα, δεν προέκυψαν, όπως επισημάναμε ήδη, ούτε από μια μεγάλη
θεωρία, ούτε επιβλήθηκαν εξωτερικά από κάποια πολιτική εξουσία σε μια
συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Γεννήθηκαν υπό την πίεση της ανάγκης για συνεργατισμό στην οικονομία από
τα κάτω και από τη συνεταιριστική πρακτική, καθώς δεν υπήρχε άλλη
εναλλακτική επιλογή, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Έτσι, έχουμε μια διαρκή
εξέλιξη οδηγούμενη από τις ανάγκες της κοινωνίας, οι οποίες εν μέρει
ενσωματώνονται στο σύστημα μέσα από μια πραγματιστική διαδικασία, που
προσφέρει λύσεις στην ανεργία, καλύπτοντας παράλληλα τα κενά που αφήνει
το κράτος πρόνοιας. Εκ των πραγμάτων κατ' αυτόν τον τρόπο, η πολιτική
εξουσία αναφορικά με την Κοινωνική Οικονομία δεν προπορεύεται αλλά
ακολουθεί τις πρωτοβουλίες της κοινωνίας και τις θεσμοθετεί.
Πρόκειται περισσότερο για μια αυθόρμητη κοινωνική διαδικασία που
αναπτύσσεται οριζόντια και λιγότερο μέσα από πολιτικές πρωτοβουλίες
μεγάλης κλίμακας. Γι' αυτό και στην ανάλυση δεν εξετάζουμε την πολιτική
βούληση μόνο των κυβερνήσεων, αλλά τη συνειδητοποίηση που
αναπτύσσεται από τα κάτω στην κοινωνία και αναδεικνύει τάσεις και θεσμούς.
Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η συνείδηση στην ολότητα ενός
προγράμματος Κοινωνικής Οικονομίας έρχεται εκ των υστέρων εμπειρικά,
από τη συμμετοχή ακτιβιστών σε πλήθος από καλές πρακτικές απ' όλο τον
κόσμο. Οργανωτικά, αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί μόνο η βιωματική
εμπειρία δημιουργεί προϋποθέσεις εφαρμογών βιωσιμότητας στην Κοινωνική
Οικονομία.
Περισσότερα...
 
Πρόλογος: Η κοινωνική οικονομία στη προσφορά και ζήτηση εργασίας


Η μελέτη αυτή εξετάζει τη δυναμική της κοινωνικής Οικονομίας σε σχέση με
την αντιμετώπιση της ανεργίας και ειδικότερα της ανεργίας των νέων ΝΕΕΤΣ
στα πλαίσια του προγράμματος  social need.
Σκοπός της μελέτης είναι να διαμορφώσει έναν οδηγό θεωρίας και πράξης
που θα αξιοποιήσει την εμπειρία του συγκεκριμένου προγράμματος στο
φόντο της πανευρωπαϊκής εμπειρίας του τρίτου τομέα της οικονομίας. Για
αυτό το σκοπό εξετάζει την ιδιαιτερότητα της προσφοράς και ζήτησης θέσεων
εργασίας στον τομέα των κοινωνικών επιχειρήσεων.
Προσδιορίζει το αντικείμενο και το υποκείμενο της κοινωνικής
επιχειρηματικότητας και τις θεσμικές προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες,
για  ανάπτυξη του  τρίτου τομέα της οικονομίας, με τελικό σκοπό την
δημιουργία απασχόλησης και εισοδήματος.
Η ανεργία των νέων είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα που έχει σημαντικές
μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα άτομα, τις κοινότητες, τις οικονομίες και τις
κοινωνίες. Η ουσιαστική λύση δεν μπορεί να προκύψει μόνο με παραδοσιακές
πρακτικές κατάρτισης και επανακατάρτισης αλλά και με εναλλακτικές μορφές
επιχειρηματικότητας που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας όπως είναι
η αναδυόμενη κοινωνική οικονομία. Αυτό είναι και το ζητούμενο που
πραγματεύεται και η παρούσα μελέτη.
Οι σχετικές έρευνες εργατικού δυναμικού δείχνουν ότι η ανεργία των νέων
έχει αυξηθεί σε όλες τις χώρες της ΕΕ από το 2008 και μετά. Το υψηλό
ποσοστό ανεργίας για τους νέους και ιδιαίτερα για τους ΝΕΕΤΣ  στις
μεσογειακές χώρες φθάνει το 30% και θεωρείται πλέον διαρθρωτικό
πρόβλημα στην οικονομία της αγοράς - της προσφοράς ζήτησης θέσεων
εργασίας.
Περισσότερα...
 
Ο ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ – ΒΙΟΠΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ

Ο διατροφικός τομέας είναι ένας από τους τρεις βασικούς τομείς, από τους οποίους εξαρτάται ο βιοπορισμός των οικονομικών αδυνάτων, στα πιο απαραίτητα αγαθά που χρειάζονται στη διαβίωση. Για τις επίσης μικρές αγροτικές καλλιέργειες και κτηνοτροφία είναι ένα συμπληρωματικό εισόδημα, αυξάνει τους χαμηλούς αριθμούς καθώς προσφέρει και επιπλέον θέσεις για τις κοινωνικές ανάγκες. Για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας ο κατώτατος μισθός μόλις φτάνει για τις βασικές ανάγκες και καλύπτει μόνο την επιβίωση, όπως είναι η ενέργεια, η διατροφή και η κατοικία ενώ δεν καλύπτει τις ανάγκες για την παιδεία και την υγεία. Έτσι η συμμετοχή αυτών των πολιτών σε αγροτικούς ή καταναλωτικούς συνεταιρισμούς μπορεί να περιλαμβάνει συμπληρωματικό εισόδημα ή και να μειώσει το κόστος διαβίωσης.Επιπλέον μπορεί να δημιουργηθεί για ενίσχυση της τοπικής απασχόλησης, εκεί που χρειάζεται μια οικονομία για να αξιοποιηθούν οι μικροκαλλιεργητές. Κι αυτό κάνει την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας στον αγροτικό τομέα με τη μορφή των παραγωγικών και καταναλωτικών συνεταιρισμών. Γενικότερα, στην Ευρώπη παρατηρείται ότι υπάρχει η τάση αναγέννησης των συνεταιρισμών. Και όπως τονίσαμε και σε προηγούμενα κεφάλαια οι ανενεργοί πόροι τόσο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και στους μικροϊδιοκτήτες γης.

Περισσότερα...
 
Ο παρεμβατισμός της Τοπικής αυτοδιοίκησης στην κοινωνική οικονομία

 

Ο παρεμβατισμός της τοπικής αυτοδιοίκησης στην κοινωνική οικονομία, με Πόρους και υποδομές λειτουργεί καθοριστικά στην ανάπτυξη και ιδιαίτερα στη δημιουργία τοπικής απασχόλησης. Κατ΄ αναλογία του κρατικού παρεμβατισμού στον ιδιωτικό τομέα όταν βρίσκεται σε οικονομική κρίση και μεγάλη ανεργία. Και αυτό συμβαίνει πρακτικά όπου η κοινωνική οικονομία στο πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς, συνεισφέρει με μετρήσεις στην αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτωχοποίησης του πληθυσμού. Υπάρχουν Δήμοι με ενδεικτικά παραδείγματα αποτελεσμάτων που μπορούμε να αναφερθούμε όπως, ο δήμος της Μαδρίτης και ο δήμος της Βελαρκώνης που διοικούνται από δύο γυναίκες δημάρχους τη Μανουέλα Καρμένα, στη Μαδρίτη και τη Άντα Κολάου στη Βαρκελώνη.Ας σημειώσουμε ότι υπάρχουν και μικρότεροι Δήμοι με συγκεκριμένες ατζέντα πολιτικές για την κοινωνική οικονομία. Η δημοτική αρχή της Μαδρίτης θεσμοθέτησε το συμβούλιο αλληλέγγυας κοινωνικής και συνεργατικής οικονομίας, στο οποίο συμμετέχουν η Περιφερειακή ομοσπονδία συλλογικοτήτων από τις γειτονιές της ισπανικής πρωτεύουσας και το κοινωνικό δίκτυο αγώνα ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό δράσεων που ενίσχυσαν την τοπική απασχόληση. Η δημοτική αρχή της Βαρκελώνης θεσμοθέτησε επίσης την αλληλέγγυα οικονομία ως έναν από τους πολιτικούς άξονες της τοπικής αυτοδιοίκησης με την προστασία της κοινωνικής κατοικίας και τη δημιουργία τοπικού νομίσματος.Επίσης, σε μία σειρά από δήμους στην Ευρώπη, Ισπανία, Βέλγιο, Δανία και Γερμανία οι πολίτες των τοπικών κοινοτήτων και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν συστήσει πάνω από 2.000 ενεργειακούς συνεταιρισμούς. Άλλοι μικρότεροι Δήμοι έχουν αναπτυχθεί δράσεις στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής φροντίδας με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Περισσότερα...
 
ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η κοινωνική δραστηριότητα σε ένα σημαντικό βαθμό στην Ευρώπη , χωρίς γενικό πολιτικό οικονομικό σχεδιασμό, αλλά με πρωτοβουλίες κοινωνικής βάσης φτάνοντας περίπου στο 10% του συνόλου της οικονομικής δραστηριότητας. Αναπτύχθηκε χωρίς να είναι στις προγραμματικές θέσεις κάποιου κόμματος, χωρίς συστηματική οργάνωση για την ενότητα ενός κινήματος. Αλλά από μεμονωμένες και διάσπαρτες πρωτοβουλίες συλλογικοτήτων της και των συνδικάτων. Γεννήθηκε δηλαδή αυθόρμητα ως επιχειρηματικό υποκείμενο, μέσα από δύο βασικά ρεύματα¨: τους θεσμούς αλληλεγγύης- και οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών, καθώς και ιδρύματα. Δεν προέκυψε ως συνειδητή επιλογή κάποιου πολιτικού κινήματος ή προγράμματος.Το γεγονός αυτό που δεν έχει προκαλέσει κάποια ταξική πολιτική αντιπαλότητα, θα μπορούσε να κάνει αποδεκτή την κοινωνική κοινωνία ώστε να προωθηθεί παράλληλα, από όλο το φάσμα του δημοκρατικού τόξου των κομμάτων. Στην πραγματικότητα όμως ο πολιτικός κόσμος κυριαρχείται από την αντίληψη είτε του κρατισμού, είτε του ιδιωτικού τομέα της επιχείρησης και βλέπει την κοινωνική επιχειρηματικότητα μάλλον ως πάρεργο της φιλανθρωπίας.

Περισσότερα...
 
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Το Κοινωνικό Κεφάλαιο μπορεί να ορισθεί ως συσσώρευση συλλογικής γνώσης, Οργανωτικής Κουλτούρας, Αλληλεγγύης, κοινής εμπιστοσύνης και δημιουργικής θεσμικής λειτουργίας. Τα κοινωνικά δίκτυα και ο εθελοντισμός είναι οι βασικοί συντελεστές για τη συγκρότησή του. Το κοινωνικό κεφάλαιο συμπυκνώνει το συνεργατισμό και το αλληλέγγυο πνεύμα. Ωστόσο, συμπληρώνει και υποκαθιστά σε μεγάλο βαθμό, το οικονομικό κεφάλαιο που είναι απαραίτητο για τις επενδύσεις δημιουργώντας εμπιστοσύνη στις συναλλαγές και τη μείωση του κόστους, καθώς ενισχύει την πιστοληπτική ικανότητα. Σύμφωνα με τις αντίστοιχες μελέτες, το κοινωνικό κεφάλαιο είναι σύμφυτη με την κοινωνική δομή, διευκολύνει την ατομική και συλλογική δράση και νοηματοδοτεί τις συνεργασίες και τις Κοινωνικές Αναπτυξιακές Συμπράξεις.Η σταδιακή επίγνωση ότι ούτε το κράτος ούτε η αγορά μπορεί να λύσει, κατ' αποκλειστικότητα, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, έχει φέρει στο προσκήνιο την έννοια του κοινωνικού κεφαλαίου, που γεφυρώνει τη δημόσια με την ιδιωτική σφαίρα.

Περισσότερα...
 
Περισσότερα Άρθρα...
<< Έναρξη < Προηγούμενο 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Επόμενο > Τέλος >>

Σελίδα 1 από 29

Transnational Partnerships

Βιοτουρισμός στα Τρίκαλα

bio_trikala_logo

Σας προτείνουμε