Το Αγρίδι είναι ένα όµορφο χωριό στην ανατολική κοιλάδα του ∆ήµου Αροανίας. Απέχει 16 χλµ. από την έδρα του ∆ήµου, την Ψωφίδα και βρίσκεται πάνω στον οδικό άξονα Τριποτάµων - Καλαβρύτων. Στο µέρος αυτό πηγάζουν δύο από τα µεγαλύτερα κεφαλόβρυσα, τα οποία σχηµατίζουν τον παραπόταµο Αροάνιο του Ερυµάνθου και από εκεί αρχίζει ν'απλώνεται η σηµαντική για την περιοχή, κοιλάδα της Σέλιτσας. Η ιστορική εξέλιξη του χωριού σίγουρα ορίζεται από τις άφθονες πηγές που ποτίζουν τον κάµπο του χωριού και άλλοτε τροφοδοτούσαν τους 12 νερόµυλους, οι οποίοι έδιναν ζωή στην περιοχή. Σήµερα, αυτός ο υδάτινος πλούτος περιµένει την αξιοποίηση του για σύγχρονες αποδοτικές καλλιέργειες, αλλά και
την ανάπτυξη του αγροτοτουρισµού.
Μια σύντοµη ιστορική αναδροµή θα µας επιτρέψει να γνωρίσουµε καλύτερα τον τόπο και τους ανθρώπους της περιοχής, αλλά και να δούµε το µέλλον που έχει το χωριό στα πλαίσια του νέου Καποδιστριακού ∆ήµου.
Τα πρώτα σηµεία ζωής της περιοχής που ονοµάζουµε "Αγρίδι" άρχισαν να διαφαίνονται τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Για πρώτη φορά το Αγρίδι Αροανίας, στη θέση που βρίσκεται σήµερα (και όχι στο Παλιοχώ- ρι), αναφέρεται σ'έγγραφο του 1719 µ.Χ. Η παρουσία του Αγριδίου, σαν σχηµατισµένου και ονοµατισµένου χωριού, γύρω στο 1700 µε 1750 µ.Χ. βεβαιώνεται και από τον πίνακα µε τα τέσσερα Σέµτια (διαµερίσµατα) της Καζάς (επαρχίας) Καλαβρύτων, κατά την Τουρκική διοικητική ορολογία. Όσον αφορά την ετυµολογία του ονόµατος του χωριού, δεν παρουσιάζει ι- διαίτερη δυσκολία. Προέρχεται από τη λέξη αγρίδιον, που σηµαίνει µικρός αγρός. Αυτός ο µικρός αγρός αρχίζει από τους Μύλους και φθάνει έως την περιοχή που σήµερα ονοµάζεται Λόγγος.
|
Περισσότερα...
|
Το Σοπωτό (ή Αροανία) είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά του
∆ήµου Αροανίας και ένας απο τους αντιπροσωπευτικότερους οικισµούς της περιοχής. Βρίσκεται Ν.∆. των Καλαβρύτων και συγκεκριµένα στο 32ο χιλιόµετρο του επαρχιακού δρόµου Καλαβρύτων - Πύργου. Είναι χτισµένο στο άκρο µιας µακρόστενης κατάφυτης κοιλάδας, στους δυτικούς πρόποδες του βουνού Τάρταρη (1209 µ.), που είναι η τελευταία παραφυάδα του Ερυµάνθου. Το χωριό έχει υψόµετρο 930 µ. περίπου. Το κλίµα του είναι υγιεινό και το καλοκαίρι ειδικότερα, η δροσιά που κατεβαίνει από τις πλαγιές του Τάρταρη σµίγει µε τη µυρωδιά του γαύρου και του σφενδα- µιού, κάνοντας την ατµόσφαιρα ευώδη και τον επισκέπτη να αισθάνεται µαγευτική ευφορία.
Με την ονοµασία του χωριού έχουν ασχοληθεί πολλοί ερευνητές. Αρχικά, είχε υποστηριχτεί η άποψη ότι η ονοµασία του είναι αλβανικής
προέλευσης. Στη συνέχεια όµως υποστηρίχτηκε η άποψη ότι είναι σλαβι- κής προέλευσης, µ'αυτή δε τη γνώµη συµφωνούν και οι περισσότεροι. Είναι γεγονός ότι το έτος 1928 το χωριό είχε ονοµαστεί Άγιος Παύλος, από το όνοµα του Οσιοµάρτυρα που γεννήθηκε εκεί. ∆ύο χρόνια όµως αργότε- ρα, το 1930, µετονοµάστηκε σε Αροανία, για το λόγο ότι ήταν πρωτεύουσα του άλλοτε ∆ήµου Αροανίας, αν και απέχει αρκετά από τα Αροάνια όρη ή απ'αυτή την αρχαία Αροανία (εκ του αρόω-ω = αροτριάω - ω, οργώνω), που τοποθετείται στη σηµερινή Σέλιτσα, κοντά στην Κοιλάδα του Ελουκού ποταµού. Επίσης , ο ποταµός αυτός στα χρόνια του Παυσανία (γύρω στο 170 µ.Χ.) ονοµαζόταν Αροάνιος.
|
Περισσότερα...
|
ΣΕΙΡΕΣ (ΒΕΡΙΤΣΙ)
Το Βερσίτσι ή οι Σειρές είναι χτισμένο στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Βερτσιώτικης οροσειράς του Μελισσιού ή Αηλιά, αψιθεατρικά, σε γήλοφους που αποτελούν προεκτάσεις της νότιας πλαγιάς του βουνού , όπως Κατέ, Μαρκέικα, Ράχες. Ο Αηλιάς έχει υψόμετρο 1368 μέτρα, η Ανάληψη 850μ. Και τα Μαρκέικα 1000 μ. Έχει το πλεονέκτημα και το προνόμιο να λούζεται από αυτό πρωί έω ς το βράδυ από τον ήλιο και από το φυσικό του μπαλκόνι ν'αγναντεύει το Μωρία. Από πάνω του ο Αηλιάς με το προστατευτικό δασάκι από πουρνάρια, μελιούς, γάβρα και σφενδάμια κα μαρώνει για τη λεβεντιά του. Η ονομασία του χωριού Σειρές προέκυψε α πό το Σείραι, που συνέστησε τη σειρά του ονόματος αρχαίας πολίχνης στη νήμη.και εύφορη . κοιλάδα των Σειρών. Αυτή η μικρή πόλη Σείραι αναφέρεται από τον αρχαίο περιηγητή Παυσανία στο έργο του " Αρκαδικά ". Συγκεκριμένα , ερχόμενος από ∆άρα προς την αρχαία Ψωφίδα το 175 μ.Χ. ανα φέρει ότι στο πέρασμα του συνάντησε τα ερείπια του Πάου. Γράφει: " Εισί δε πολύ απωτέρω καλούμενοι Σείραι. Όροι δεΚλειτορίοις της χώρας προς Ψωφιδίους εισί ναι. Σείραι.......... Σειρών μεν δη σταδίοις εστίν απωτέρω τριάκοντα η Ψωφίς (όπου στάδιο ίσον με 192,27 μ.). Εντεύθεν και το τοπωνύμιο " Το δε Βερσίτσι είναι σλαβικό τοπωνύμιο και σημαίνει τόπο με πολ λα και κρύα νερά . _ _ _ _ _ _ _ _ _ 9ο αιώνα, οι οποίοι συγχωνεύτηκαν με το ν τόπιο στοιχείο και απέμεινε το τοπωνύμιο . Σύμφωνα με το διάταγμα της 17ης Σεπτεμβρίου 1926 " περί μετονομασίας συ νοικονισμών με ξενόγλωσσο όνομα ", που δημοσιεύτηκε στο υπ. αριθμόςν 281 τ. Α' της εφημερίδας της Κυβερνήσεως 1927, το Βερσίτσι μετονομάστηκε σε Σειραί και επί το λαϊκότεροΣειρές, που σημαίνει. αράδες αναγνωστικού.
|
Περισσότερα...
|
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Λειβάρτζι είναι το μεγαλύτερο παραδοσιακό κεφαλοχώρι του ∆ήμου Αροανίας, χτισμένο σε υψόμετρο 850 μ. περίπου και είναι το ποθετημένο ανάμεσα στις νότιες διακλαδώσεις του όρους Ερύμανθος, από τη μία και την άλλη πλευρά του Ερυμάνθου ποταμού, και στους ανατολι-κούς πρόποδες της λεγόμενης Υψηλής Κορυφής. Συνορεύει βόρεια με τη Βλασία, ανατολικά με το Λεχούρι, νότια με τις Σειρές, νοτιοδυτικά με τα Τριπόταμα και δυτικά με τον Αστρά και την Πλάκα. Το έδαφός του είναι κατεξοχήν ορεινό, ενώ το πεδινό τμήμα του αποτελεί συνέχεια και προεξοχή του Αρκαδικού οροπεδίου. Τα όρη και οι βουνοσειρές του αποτελούν παραφυάδες του Ερυμάνθου, ενώ το ποτάμι που διασχίζει το χωριό είναι ο Λειβαρτζινός Ερύ- μάνθος, που πηγάζει από την περιοχή Σκουτέλι. Η πηγή του ονομάζεται Κρουσταλλός και τα άφθονα νερά της επαρκούν και για την ύδρευση ολόκληρου του χωριού. Εντός του χωριού, ο Λειβαρτζινός Ερύμανθος δέ- χαίρεται τα νερά του Αγ. Βασιλείου και στη συνέχεια άλλων μικρών πηγών που είναι διάσπαρτες µέσα στο χωριό. Η περιοχή "Βαρικά" καλύπτεται α- πό πανύψηλα δέντρα. Το κλίμα γενικά είναι εύκρατο, γι'αυτό και στην περιοχή ευδοκιμούν,σχεδόν, όλα τα φυτά των εύκρατων κλιμάτων, πλην των εσπεριδοειδών και της σταφίδας. Σύμφωνα με την απογραφή του έτους 1991, οι κάτοικοι ανέρχο- νται στους 350 και ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, αλλά και κάποιες οικοδομικές εργασίες. Οι μόνιμοι κάτοικοι χρόνο με το χρόνο μειώνονται, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε όλα τα γύρω χωριά. Αυ- τό αποδεικνύουν οι απογραφές που έγιναν μετά το '40. Έτσι έχουμε το '40 οι κάτοικοι να φθάνουν τους 932, το '51 ήσαν 809, το '61 ήσαν 779, το '71, 596 και το '81 , 473 γίνεται φανερή Λοιπόν η σταδιακή συρρίκνωση του μόνιμου πληθυσμού. Όσον αφορά την προέλευση της ονομασίας του χωριού, η λέξη Λειβάρτζι λέγεται ότι είναι ελληνική, προερχόμενη από τη λέξη Λειβάδι. Το Λειβάδι ήταν αγροτικός συνοικισμός της Αρχαίας Ψωφίδας. Γύρω στα 250 μ.Χ. μετονομάζεται σε "Κατάκρη". Η σημερινή περιοχή Κατάκρη κα- τά τους Βυζαντινούς χρόνους ήταν μια μικρή συνοικία του Λειβαδιού, που ονομαζόταν Λειβαδίτσιον. Αργότερα το δ τράπηκε σε ρ και έτσι προέκυψε το Λειβάρτσι. Το τσ συγχωνεύτηκε με το ζ και προφέρεται πλέον ως Λει- βάρζι (< Λειβάρτζι). Ειδικότερα, η λέξη Λειβάδι προέρχεται από το ρήμα λείβω, που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ρέω, σταλάζω και κατ'επέκτα- ση, πηγάζω νερό. Και πράγματι, αυτό αποδεικνύεται από τις διάσπαρτες πηγές που υπάρχουν σε όλη σχεδόν την περιοχή
|
Περισσότερα...
|
|
|