Το χωριό Βεσίνι βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της τέως Επαρχίας Καλαβρύτων
και είναι κτισμένο κοντά στους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας,
Ύψους 1357 μ. Είναι ανατολικό μεσημβρινό, έχει υψόμετρο 950 μέτρων
και καταλαμβάνει έκταση 9 τ.χμ. Σύμφωνα με στοιχεία που αναγράφονται
σε κατάστιχο, που βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη της Σόφιας στη Βουλγαρία
"Κύριλλος και Μεθόδιος", και στο οποίο αναφέρεται το χωριό Βεσίνι κατά τα
χρόνια 1461-1463, μαθαίνουμε ότι τότε το χωριό είχε 13 οι κογένειες.
  Στη μεγάλη απογραφή που έγινε το 1700 από τους Ενετούς, κα τά
τη διάρκεια της παραμονής τους στην Πελοπόννησο, το Βεσίνι είχε
135 κατοίκους και 25 οικογένειες.

Το Βεσίνι γειτονεύει με τα χωριά ∆εχούνι, Σκούπι, Χόβολη, Νάσια και
Βάχλια Αρκαδίας. Με τον αυτοκινητόδρομο απέχει από την Πάτρα 101 χ.λ.μ., από την Τρίπολη 78,από
τα Καλάβρυτα 65 και από τον Πύργο 90.
Τα πρώτα σπίτια,   που ήταν αγροτικά και κτηνοτροφικά (Καλύβια), φτιάχτηκαν στις τοποθεσίες Παλιοκάλυβα,
Τσιώματα και ∆ραγατσούλια, απέ ναντι από την Ακρόπολη της
αρχαίας Πάου. Τα σπίτια απετέλεσαν κατά
την παράδοση τον πρώτο οικισμό.
Αργότερα, οι κάτοικοι μετέφεραν το χωριό πιο πάνω, στη θέση Βρυτσούλια,
και του έδωσαν το όνομα Βεσίνι.

Το χωριό Πάος αποτελεί ∆ημοτικό ∆ιαμέρισμα του νεοσύστατου ∆ήμου Παΐων,
όπως αυτός δημιουργήθηκε μετά τη συνένωση των

κοινοτήτων κατά το σχέδιο Καποδίστριας, µε έδρα την ∆άφνη. Φέρει την
ονομασία της αρχαίας αρκαδικής πόλης - κράτους Πάου, της οποίας ας
ερείπια βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού χωριού και
συγκεκριμένα στη θέση Σκουπίτσιον. Στα κατοπινά χρόνια, πλησίον αυτής
της θέσης κτίστηκε το χωριό Σκούπι. Η λέξη Σκούπι πρέπει να είναι Αλβανική.
Οι Σκούπιοι ήσαν Ιλλυριοί, ομόφιλοι των Αλβανών του Καυκάσου. ∆εν ξέρουμε
ακριβώς πότε κτίστηκε το χωριό σ'αυτή τη θέση και μ'αυτή την ονομασία, πάντως
το Σκούπι αναφέρεται και στη μεγάλη απογραφή Γριμάνη που έγινε από τους Ενετούς
το έτος 1700 με συνολικό πληθυσμό 140 κατοίκους: 31 οικογένειες, 59 άνδρες και 81 γυναίκες.
Κατά δε την απογραφή του έτους 1900, το Σκούπι είχε 567 κατοίκου . Η Κοινότητα της νέας
Πάου δημιουργήθηκε το έτος 1973 μετά από πολλές σκέψεις και ενέργειες που είχαν δρομολογηθεί
πολύ πριν απ'αυτή τη χρονολογία. Η νέα κοινότητα περιλαμβάνει ύστερα από τη συνένωση και μεταφορά
τα χωριά Σκούπι - Βεσίνι και ∆εχούνι στο νέο οικισμό που δημιουργήθηκε στη σημερινή
θέση σκουπέϊκος κάμπος. Το καινούριο χωριό χτίστηκε σε υψόμετρο 800 μέτρων και στην τελευταία
απογραφή του έτους 1991 είχε 415 κατοίκους. Είναι ένα ό μορφό σύγχρονο χωριό με ρυμοτομία, όμορφα,
σπίτια, σύγχρονα κατά στήματα και έναν σύγχρονο όμορφο ενοριακό ναό αφιερωμένο στη
μνήμη των Αγίων Θεοδώρων. Ο παλιός οικισμός του Βεσινίου αργό τέρα,το έτος 1978
χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός με προεδρικό διά τάγμα που υπογράφηκε τότε. Την πόλη Πάο
μνημονεύουν δύο αρχαίοι συγγραφείς, ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος και ο Παυσανίας.
Ο Ηρόδοτος διηγείται ό τι στην Πάο ζούσε ο ονομαστός σ'όλη την Αρκαδία Ευφορίων,
ο οποί στην κατοικία του είχε φιλοξενήσει τους ∆ιοσκούρους και ότι ο γιός του Λαφάνης το έτος 528 π.Χ.,
λόγω της φήμης και της αξίας του πα τέρα του, μετέβη στη Σικυώνα σαν μνηστήρας της Αγαρίστης,
κόρης του τυράννου της Σικυώνος Κλεισθένους, 
μεταξύ των 13 επιλέκτων νέων της εποχής εκείνης.

Η ∆άφνη είναι ένας από τους πιο παλιούς ∆ήμους της περιοχής, που μέχρι το1970περίπου
είχε σημαντικό πληθυσμό. Η τοποθεσία

που είναι κτισµένη και η ιστορική πορεία της µέσα στο χρόνο, συνδέ ονται άρρηκτα µε την Αρκαδία.
Ένα μεγάλο τμήμα της τέως Επαρχίας Καλαβρύτων και της τέως Επαρχίας Γορτυνίας, αποτελούσαν
τμήμα τα της αρχαίας Αρκαδίας που είχε το όνομα Αζανία. Η ∆άφνη ήταν α ναπόσπαστο τμήμα του
κράτους του αρχαίου Κλείτορα, και οι κάτοικοί της αποκαλούνταν Κλειτόριοι.
Τον 6ο π.Χ. αιώνα, η πόλη - κράτος Κλείτωρ,
γίνεται το πιο ισχυρό και κυρίαρχο κράτος της Αζανίας. Στην ευρύτερη περιοχή
της σημερινής ∆άφνης, σύμφωνα με διάφορες πιθανολογήσεις, τοποθετούνται οι αρχαίες
κώμες Αργεάθαι, Λυκούντες, Σοτάνη, Νασοί, Πάος, Όρυξ ή Αλούς και Θαλιάδες.

Ο ∆ήμος Παΐων βρίσκεται πέραν από τους πρόποδες του Ερυμάνθου, προς την Αρκαδία
και τη δυτική πλευρά του ποταμού Λάδωνα. Περιλαμβάνει επτά χωριά, την ∆άφνη,
όπου είναι και η έδρα του ∆ήμου, το Πάος, την   Χόβολη, του Νάσια, τη Σκοτάνη, το Πεύκο και του   Φίλια.

Ο ∆ήμος Παϊών αν και βρίσκεται στο άκρον του νομού Αχαΐας, είναι παρ'όλα αυτά
στο κέντρο της Πελοποννήσου, απέχει από την Αθήνα περίπου 210 χιλιόμετρα, από   την
  Πάτρα γύρω στα 100 χιλιόμετρα και λιγότερο από μια ώρα   από την Τρίπολη,
τα Καλάβρυτα και τα Ολύμπια. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ανήκει στην
ίδια γεωγραφική ενότητα, με τους άλλους παραερυμάνθιους δήμους και ότι παρουσιάζει
πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Γνωρίζοντας ότι δεν γειτνιάζει άμεσα ο∆ήμος Παϊών,
με το βουνό ή τον ποταμό Ερύμανθο, θελήσαμε όμως να εντάξουμε ορισμένα από
τα χωριά του ∆ήμου, γνωρίζοντας την προσφορά τους στην ευρύτερη περιοχή της
πρώην επαρχίας Καλαβρύτων, αλλά και για εντελώς συναισθηματικούς λόγους, λόγω
της γειτνίασης   και των στενών επαφών που διατηρούσαν και διατηρούν οι κάτοικοι της περιοχής.

Πηγή αποτέλεσε η ιστορική μελέτη του κ. Μπουσιώτη (∆αφναίου)
Απόσπασμα από το βιβλίο ''Τα χωριά νοτίως του Ερυμάνθου" του Βασίλη Τακτικού