Του Βασίλη Τακτικού – Γιάννου Παπαϊωάννου

 

Θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχία του οικοαναπτυξιακού μοντέλου, που είναι μια εξειδικευμένη συμβουλευτική στις εναλλακτικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και επιχειρηματικότητα των Ο.Τ.Α

Πρέπει να επισημάνουμε ότι η οικοανάπτυξη ως δυναμικό μοντέλο για την αξιοποίηση των ανθρώπινων πόρων μέσα από την εμπνευσμένη ανάδειξη και διαχείριση στα φυσικά και πολιτιστικά διαθέσιμα μιας περιοχής δεν απαιτεί απλά έναν πολιτικό και τεχνοκρατικό προσανατολισμό, αλλά και συγκεκριμένη τεχνογνωσία και πολιτική συνθετικότητα.

Πρόκειται για υπηρεσίες συμβουλευτικής υποστήριξης που δεν βρίσκονται στην παραδοσιακή κουλτούρα της Τ.Α. , ούτε παρέχονται από τις παραδοσιακές δομές της Διοίκησης, ενώ είναι άγνωστες ακόμη ως διαδικασία εφαρμογής προγραμμάτων και μοντέλων θεματικής πολιτικής στα κόμματα.

Κι’ αυτό φαίνεται από την «ευκολία» με την οποία διαχειρίζονται τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τις συμβουλευτικές υπηρεσίες, εργολάβους σε έργα που έχουν σχέση με την οδοποιία, την ύδρευση και άλλες πάγιες ανάγκες των Δήμων, ενώ τις περισσότερες φορές δυσκολεύονται να κατανοήσουν, να χρηματοδοτήσουν και να διαχειριστούν έργα υποδομής που έχουν να κάνουν με τον εναλλακτικό τουρισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενίσχυση της τοπικής απασχόλησης.

Αναφερόμαστε στην δυστοκία σε έργα που έχουν να κάνουν με νέες μορφές επιχειρηματικότητας στο επίπεδο των Ο.Τ.Α. ή με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που απαιτούν υψηλό πολιτικό marketing και ευρύτερη κοινωνική συναίνεση.

Και βέβαια αυτό συμβαίνει μεταξύ άλλων για το λόγο ότι λείπουν οι ανάλογες συμβουλευτικές υπηρεσίες στην ανάπτυξη της εναλλακτικής πράσινης και πολιτιστικής επιχειρηματικότητας. Συναφής, επίσης είναι η αιτία της έλλειψης ανοικτού διαλόγου στις τοπικές κοινωνίες, διαδικασία με την οποία θα μπορούσε να καλυφθεί το έλλειμμα της εκλαΐκευσης και χρηστικής ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας.