Οικοτουρισμός – Η διεθνής εμπειρία και η περίπτωση της Ελλάδας: Θέμα 2ο

Αξιολογώντας την πρόοδο προς τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Η περιφέρεια της Μεσογείου σχετικά με άλλες περιοχές του κόσμου έχει αναπτυχθεί λίγο, καθώς ο μαζικός τουρισμός είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για πολλές χώρες.Μολαταύτα, σε ορεινές περιοχές με λίγο πληθυσμό, ο οικοτουρισμός φαίνεται να είναι μία βιώσιμη εναλλακτική επιλογή για σταθερή οικονομική ανάπτυξη.

Η περιφέρεια της Μεσογείου είναι άλλωστε μία από τις πιο περιεκτικές σε είδη χλωρίδας και πανίδας στον κόσμο, αλλά και σε διαφορετικές κουλτούρες. Η συντήρηση αυτών των περιβαλλοντικών και πολιτιστικών πόρων μπορεί να γίνει ο κύριος μοχλός κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης για αυτές τις ερημωμένες περιφέρειες.

Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο παρ`όλες τις διαφορετικές προσεγγίσεις έκλιναν προς κάποιες κοινές παραμέτρους που είναι σημαντικές σαν εργαλεία για την εκτίμηση του επιπέδου των οικοτουριστικών προϊόντων και που βοηθούν την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αυτές είναι:

Οι θετικές αλλαγές στο επίπεδο της επαγρύπνησης και της προστασίας του περιβάλλοντος που επιτυγχάνονται στις περιφέρειες όπου ο οικοτουρισμός έχει επίδραση θετική στην τοπική οικονομία.

Χρειάζεται κάποια αξιολόγηση με κάποια κριτήρια στην εκτίμηση της επιτυχίας ή μη των οικοτουριστικών σχεδίων ανάπτυξης.

Ο οικοτουρισμός όταν λειτουργεί συνδυαστικά και συμπληρωματικά με άλλες μορφές τουρισμού, μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για μια τοπική οικονομία.

Οι ετικέτες ποιότητας όπως το Ευρωπαϊκό Σήμα για τον βιώσιμο τουρισμό μπορεί να είναι πολύ χρήσιμα αναπτυξιακά εργαλεία για να βοηθήσουν τους επιχειρηματίες τουριστικών προορισμών να καθορίσουν κοινές στρατηγικές οδούς για την ανάπτυξη.

Η θέσπιση σημάτων ποιότητας συμφωνήθηκε ότι είναι ένας καλός τρόπος για τη ρύθμιση του οικοτουρισμού, με την παράλληλη προώθηση των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την οικοτουριστική ανάπτυξη.

Τα σήματα ποιότητας συντελούν στη διασφάλιση της ανάπτυξης και της σωστής διαχείρισης του οικοτουρισμού σε περιφέρειες με προστατευόμενα περιβαλλοντικά συστήματα.

Η συμμετοχή όσο το δυνατό περισσοτέρων από τους εμπλεκομένους στον οικοτουρισμό, όπως είναι επιχειρήσεις, τοπικές κοινότητες και επισκέπτες , είναι η καλύτερη εγγύηση για σωστό σχεδιασμό σε πολιτικό και κεντρικό επίπεδο.

Ο ρόλος των μη κυβερνητικών οργανώσεων τείνει να γίνεται απαραίτητος στην αξιολόγηση της προόδου και στη διασφάλιση των εισροών από την ανάπτυξη του οικοτουρισμού.