Περιγραφή του Δήμου

Ο Δήμος Νεμέας περιλαμβάνει τις πρώην κοινότητες Νεμέας, Αρχαίας Νεμέας, Γαλατά, Αηδονίων, Κουτσίου, Πετρίου, Αρχαίων Κλεωνών, Λεοντίου, Δάφνης και Καστρακίου. Έδρα του δήμου είναι η Νεμέα. Έχει έκταση 192.538 στρέμματα και πληθυσμό 7.774 κατοίκους.

Ο δήμος της Νεμέας παρουσιάζει έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, μιας και από την αρχαιότητα ήταν ένας από τους ιερότερους χώρους της ελληνικής γης.

 

Ενδιαφέρον παρουσιάζει όλη η περιοχή της Αρχαίας Νεμέας λόγω του αρχαιολογικού της πλούτου, αλλά ξεχωρίζουν ο ναός του Διός -που πρόσφατα ξεκίνησε προσπάθεια αναστύλωσής του- και το αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Τοπική Οικονομία

Η οικονομία του δήμου Νεμέας είναι κυρίως αγροτική, δίδεται δε ιδιαίτερο βάρος στην αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποιία και λειτουργούν αρκετές οινοποιητικές βιοτεχνίες. Επίσης, παράγονται δημητριακά, φασόλια, φακές, πατάτες, ντομάτες, ελιές, σιτηρά κ.ά.

Τα κρασιά της Νεμέας ήταν ονομαστά από την αρχαιότητα και οι σύγχρονοι κάτοικοι της περιοχής φροντίζουν με ζήλο να διατηρήσουν την ποιότητα και τη φήμη των προϊόντων τους.

Τουριστικές υποδομές και δραστηριότητες (έργα)

Ο τουρισμός έχει αρχίσει να αναπτύσσεται στην περιοχή, και κυρίως βασίζεται στην ανάδειξη και αξιοποίηση του μοναδικού σε ποιότητα προϊόντος της περιοχής, του κρασιού. Το μοναδικό στον κόσμο αγιωργίτικο αμπέλι ευδοκιμεί σε αυτή την περιοχή και παράγει το ομώνυμο κρασί Ο.Π.Α.Π.

Ο οινικός τουρισμός στη Νεμέα αποτελεί πρότυπο μοντέλο ανάπτυξης και σε αυτό έχει συμβάλλει η εφαρμογή του προγράμματος «Δρόμοι του Κρασιού» και ο επαγγελματισμός των οινοπαραγωγών της περιοχής. Αρκετά είναι εκείνα τα οινοποιεία που διαθέτουν χώρους οινογνωσίας και προγράμματα ξενάγησης για τους επισκέπτες.

Ωστόσο, η περιοχή δεν έχει αναπτύξει υποδομές φιλοξενίας, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες για αγροτουρισμό – οικοτουρισμό.

Φυσικά και Πολιτιστικά διαθέσιμα (συγκριτικά πλεονεκτήματα)

Ο Δήμος Νεμέας είναι μια ζωντανή περιοχή με έντονο ιστορικό και μυθολογικό παρελθόν, αξιοπρόσεκτους φυσικούς πόρους και ιδιαίτερα δραστήριους κατοίκους στη σύγχρονη εποχή.

Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε οικισμός με το όνομα Νεμέα. Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος, που περιβάλλει το ιερό με το στάδιο, τον ιππόδρομο και τα οικήματα που εξυπηρετούσαν τους αγώνες, ζωντάνευε κάθε δυο χρόνια με τα πλήθη που συνέρρεαν από τις γύρω πόλεις για τα Νέμεα.

Ιστορικό κέντρο της περιοχής ήταν η Αρχαία Φλιούς που έζησε από τα μυθικά βάθη των προϊστορικών χρόνων μέχρι και τον 10ο αιώνα μ.Χ. Ο Παυσανίας βρήκε τον Φλιούντα σε μέτρια ακμή με πολλούς ναούς, αγάλματα και ιερά, μάρτυρες πανάρχαιας λατρείας όπως ο ναός της Δήμητρας και της κόρης.

Το 1925 ο Μπλέγκεν έφερε στο φως ευρήματα της νεολιθικής περιόδου αλλά και των ιστορικών χρόνων. Αποκαλύφτηκαν τα χαμηλότερα εδώλια του θεάτρου, τα θεμέλια της σκηνής, τα σχεδόν συνεχόμενα προς το νότο θεμέλια του λεγόμενου «παλατιού» και ένα κομμάτι αναλληματικού τοίχου ισοδομικά χτισμένου με μεγάλες ορθογώνιες πέτρες. Όλοι οι δρόμοι για την Αρκαδία περνούσαν από την Φλιούντα. Στην ακμή της αριθμούσε περίπου 15.000 κατοίκους.

Το χωριό Αηδόνια έγινε διάσημο από τον μυκηναϊκό θησαυρό που έκρυβε στη γη του. Εδώ ανασκάφθηκαν μυκηναϊκοί τάφοι μεταξύ 1978 – 1980 , κατά μεγάλο ποσοστό συλημένοι. Από το σύμπλεγμα των λαξευτών αυτών μυκηναϊκών τάφων σε ύψωμα πλησίον του χωριού προέρχεται ο περίφημος θησαυρός των Αηδονιών.

Ένα μεγάλο μέρος του θησαυρού, που αποτελείται από τέσσερα χρυσά δακτυλίδια – σφραγίδες και ένα από ήλεκτρο, χρυσά κοσμήματα ενδυμασίας και χάντρες βρέθηκε σε δημοπρασία της Νέας Υόρκης και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από πολλές περιπέτειες.

Σήμερα γίνεται αποδεκτό ότι το νεκροταφείο των Αηδονιών με τους μνημειώδης τάφους είναι ένα από τα σημαντικότερα μυκηναϊκά νεκροταφεία της Πελοποννήσου. Τα πολύτιμα αντικείμενα των Αηδονιών μαρτυρούν ότι κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους ένας σπουδαίος οικισμός αναπτύχθηκε στην περιοχή αυτή, ίσως η ομηρική Αραιθυρέα.

Άλλοι σημαντικοί πολιτιστικοί πόροι της περιοχής είναι οι ακόλουθοι:

Στον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο της Αρχαίας Νεμέας βρίσκονται αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα και αντικείμενα, όπως το αρχαίο στάδιο και τα λουτρά και σε μικρή απόσταση το βυζαντινό ερημητήριο με τοιχογραφίες του 12ου αιώνα. Ακόμα υπάρχουν σημαντικά κατάλοιπα του ναού του Διός, (σωζόμενοι κίονες από το 330 π.Χ.).

Στο χωριό Αηδόνα, με την πλούσια φυσική ομορφιά και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, υπάρχει ρεματιά με μεγάλα πλατάνια, τρεχούμενα νερά και χιλιάδες αηδόνια, στα οποία οφείλει και το όνομά του. Στην περιοχή μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το ελληνικό κράτος παρεχώρησε την εκμετάλλευση δύο από τους πέντε νερόμυλους του χωριού στην οικογένεια Κολοκοτρώνη, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους στον αγώνα.

Στον Δήμο τελούνταν, στην αρχαιότητα, κάθε τέσσερα χρόνια τα Νέμεα, γιορτή αφιερωμένη στον ήρωα Οφέλτη, γιο του βασιλιά του τόπου, Λυκούργου. Πρόσφατα, χάρη στις προσπάθειες, τόσο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσο και της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής, οι αγώνες αναβίωσαν ύστερα από 2.300 χρόνια.

Θεωρείται παγκόσμια αθλητική γιορτή που επιχειρεί να αποκαταστήσει αυθεντικά τη σύνδεσή του σήμερα με το αρχαίο ελληνικό αθλητικό ιδεώδες. Άτομα από 12 έως 88 χρόνων, ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα, πεποιθήσεις, επιδόσεις, απαλλαγμένα από το άγχος της πρωτιάς ή της διάκρισης, έρχονται στα Νέμεα ως θεατές, αθλητές , για να νοιώσουν τη χαρά της συμμετοχής, την αίσθηση της συναδέλφωσης λαών και ανθρώπων, το μεγαλείο της ευγενούς άμιλλας.

Η Νεμέα, πολλαπλά συνδεδεμένη με μύθους και παραδόσεις, έγινε περισσότερο γνωστή από τον περίφημο άθλο του Ηρακλή, την εξόντωση δηλαδή του φοβερού λιονταριού που λυμαινόταν την περιοχή. Το Λιοντάρι της Νεμέας ήταν ένα τρομερό σε δύναμη, οργή και όγκο ζώο το οποίο ζούσε σε μία σπηλιά με δύο εξόδους, στο όρος Τρητόν.

Ο ημίθεος ήρωας, έφραξε τη μία έξοδο της σπηλιάς εγκλωβίζοντας, έτσι, το ζώο μέσα και κατόπιν το κατέβαλε χτυπώντας το με το ρόπαλό του, ενώ, τέλος, το έπνιξε με τα χέρια του.

Στην Νεμέα εξάλλου, στάθμευσαν κατά την διάρκεια της εκστρατείας τους προς τη Θήβα οι επτά Αργείοι στρατηγοί, ζήτησαν -λέει ο μύθος- νερό από μια παραμάνα, η οποία φυλούσε το γιο του βασιλιά της πόλης, Οφέλτη. Η νεαρή γυναίκα άφησε το βρέφος για να πάει να φέρει νερό στους στρατηγούς και τότε ένα φίδι δάγκωσε θανάσιμα το μικρό Οφέλτη. Από τότε οι Αργείοι τιμούσαν με αγώνες νεκρικούς το βρέφος, οι οποίοι ονομάστηκαν Νέμεα.

Στη γη της Νεμέας, βασίλεψε σύμφωνα με το μύθο, ο Φλίας γιος του θεού Διόνυσου, ο οποίος ίδρυσε πόλη που έφερε το όνομά του, τη Φλιασία. Εκεί, σύμφωνα με μία εκδοχή, καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά η άμπελος και παράχθηκε οίνος, ο περιώνυμος φλιάσιος οίνος, το δε κλήμα θεωρείται πως ήταν δώρο του θεού προς το θνητό γιο του.

Βόρεια του νεμεατικού πεδίου δεσπόζει το όρος του Φωκά, το οποίο κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Απεσάς. Το όνομά του, σύμφωνα με το μύθο, το οφείλει στον Περσέα, ο οποίος πρώτος θυσίασε στην κορυφή του στον Απεσάντιο (αυτόν που βρίσκεται μακριά) Δία, μετά το πέρας της εκστρατείας του στα νησιά του Ωκεανού και το φόνο της Μέδουσας.

Το όνομά της η Νεμέα το οφείλει σε ομώνυμη νύμφη, κόρη του ποταμού Ασωπού.

Πολιτιστικά δίκτυα

Στο Δήμο Νεμέας δραστηριοποιούνται διάφοροι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι και σωματεία.

 

Επιστροφή στο αναπτυξιακό προφίλ των ορεινών περιοχών της Πελοποννήσου