Περιγραφή του Δήμου

Η έκτασή του Δήμου υπολογίζεται περίπου σε 173.804 στρέμματα και ο πληθυσμός του σε 2048 κατοίκους (απογραφή 2001). Ο Δήμος αποτελείται από τις παρακάτω κοινότητες, Βάχλια, Πέρα Βάχλια, Βελημάχιο, Απόσκια, Σούδελη, Βιδιάκιο, Βούτσης, Δήμητρα, Σταυρί, Καρδαρίτσιον, Κοντοβάζαινα, Αρσιναία, Πελέκιο, Μοναστηράκι, Παραλογγοί, Άγιος Νικόλαος και Πέτας.

Τα χωριά που βρίσκονται στο Δήμο Κοντοβάζαινας έχουν τη δική τους ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Σε ό,τι αφορά τη μητρόπολη και έδρα της ενώσεως (Κοντοβάζαινα) είναι κτισμένη στους πρόποδες του Αφροδισίου όρους και έχει θέα προς την κοιλάδα του Λάδωνα με πληθυσμό περίπου 500 μόνιμους κατοίκους.

Τοπική Οικονομία

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Δήμου είναι η αναπτυξιακή καθυστέρηση σε σχέση με τον υπόλοιπο νομό και η ενασχόληση των κατοίκων με παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες. Γενικότερα, ο νομός Αρκαδίας εμφανίζει σημαντική πληθυσμιακή αποδυνάμωση η οποία έχει ανακοπεί στις ευνοημένες πεδινές περιοχές λόγω της ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα.

Ο Δήμος χαρακτηρίζεται από την απουσία ισχυρού αστικού κέντρου και από την μεγάλη διασπορά του πληθυσμού σε μικρές κοινότητες και αδύναμους οικισμούς, χαρακτηριστικό που επιβαρύνει την αποδοτικότητα των επενδύσεων σε έργα τεχνικής και κοινωνικής υποδομής.

O παραγωγικός ιστός βασίζεται στον πρωτογενή τομέα όπου κυριαρχούν μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις. Ο δευτερογενής τομέας παρουσιάζει μικρή συμμετοχή στο τοπικό εισόδημα (ελαιουργικές και λατομικές μονάδες). Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται η βιολογική κτηνοτροφία και γεωργία.

Κατά τα άλλα η περιοχή έχει οδικές προσβάσεις καλού επιπέδου εξυπηρέτησης, ενώ στους τομείς της αγροτικής και δασικής οδοποιίας υπάρχουν ελλείψεις, οι οποίες βελτιώνονται σταδιακά στο επίπεδο της δημοτικής οδοποιίας.

Τουριστικές υποδομές και δραστηριότητες (έργα)

Ο τουριστικός τομέας και ειδικότερα ο οικοτουρισμός-αγροτουρισμός, βρίσκεται σε εμβρυακό επίπεδο με ελλιπή ξενοδοχειακή υποδομή (με την εξαίρεση του ξενώνα «Το σπίτι της Θεώνης»), παρά τα φυσικά και πολιτιστικά διαθέσιμα της περιοχής πού μπορούν να υποστηρίξουν μορφές ειδικού τουρισμού.

Φυσικά και Πολιτιστικά διαθέσιμα (συγκριτικά πλεονεκτήματα)

Στην Κοντοβάζαινα, η πλούσια φύση συναντά την πλούσια ιστορία. Η τεχνητή λίμνη και ο ποταμός του Λάδωνα είναι στοιχεία του νομού με μεγάλη οικολογική και ιστορική αξία. Η λίμνη του Λάδωνα συνδέεται με τον ομώνυμο ποταμό του οποίου η ιστορική σημασία είναι ευδιάκριτη, καθώς κατά μήκος του πραγματώθηκε η περιήγηση του Παυσανία.

Η λίμνη του φράγματος έχει μεγάλη οικολογική αξία κατά την περίοδο της μετανάστευσης των πτηνών λόγω της ευνοϊκής της θέσης και του κλίματος της. Παράλληλα, υπάρχει ένας μικρός σχετικά αριθμός μεταναστευτικών πουλιών (τα περισσότερα είδη προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις) που ξεχειμωνιάζουν στη λίμνη. Αυτό οφείλεται στο ότι η περιοχή λειτουργεί ως τεχνητός υδροβιότοπος και ενδείκνυται η δημιουργία σχετικού παρατηρητηρίου.

Ο ποταμός Λάδωνας αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους ποταμούς της Πελοποννήσου με σημαντικές μυθολογικές καταβολές, που ξεχωρίζει για την αισθητική του φυσικού του περιβάλλοντος. Η συμβολή του ποταμού Λάδωνα στη γεωργική και κτηνοτροφική ανάπτυξη της περιοχής είναι μεγάλη. Εξίσου μεγάλη είναι και η δυνατότητά του να αποτελέσει βασικό μοχλό τοπικής τουριστικής και πολιτιστικής ανάπτυξης με την ανάπτυξη πρωτοβουλιών ανάδειξής του.

Μία άλλη εν δυνάμει αξιοποιήσιμη παράμετρος του ποταμού του Λάδωνα είναι η παράκτια διαδρομή κατά μήκος του. Πρόκειται για μια διαδρομή απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και γοητείας, ιδανική για την προσέλκυση και ικανοποίηση ακόμη και των πιο απαιτητικών φυσιολατρών προσφέροντας πεδίο για ποικίλες δράσεις και πρωτοβουλίες στον αγροτουρισμό, όπως οι δραστηριότητες kayak και rafting, καθώς τα φιδίσια καμώματα του Ερύμανθου αποτελούν υπέροχη εμπειρία.

Στην περιοχή «Δήμητρα», παράλληλα με τον ποταμό Λάδωνα, στην τοποθεσία «Μαγαζιά» σώζεται από την τουρκοκρατία ως τις μέρες μας μια κατασκευή που χρησίμευε σαν οχύρωμα για τους επαναστατημένους Έλληνες. Εκεί κατέφυγαν οι Δεληγιανναίοι το 1825, μαζί με άλλους 10.000 ανθρώπους για να ξεφύγουν από τον Ιμπραήμ.

Η Κοντοβάζαινα των δημοτικών τραγουδιών «με τα πολλά νερά και τα ψηλά πλατάνια» πρόσφερε κάποτε μπαρούτι για τα μπαρουτάδικα της Δημητσάνας και τις ανάγκες της επανάστασης. Σήμερα, κρατώντας την παραδοσιακή της ομορφιά, καλωσορίζει τον επισκέπτη που πρώτα συναντά το ναό του Αγίου Νικολάου, μια πανέμορφη εκκλησιά χτισμένη το 1826 σε ρυθμό μονόκλιτης Βασιλικής. Επίσης υπάρχουν νερόμυλοι, μερικοί από τους οποίους λειτουργούν ακόμα, δίνοντας στο χωριό χρώμα κι αλέθοντας τις αναμνήσεις που χάνονται στο χρόνο.

Η Χλια βρύση, στην έξοδο της πόλης προς Ολυμπία, είναι κι αυτή χτισμένη από το 1895, με ανάγλυφους κίονες και ένα αέτωμα. Στο δρόμο προς Βελημάχι, η μονή Κλειβωκά στέκει βαθιά χωμένη μέσα στους βράχους.

Η πολιτιστική κληρονομιά χώρων ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος είναι αξιοσημείωτη. Η αρχαία πόλη Θελπούσα είναι ένας από τους χώρους που συναντά κανείς στην παράκτια διαδρομή του Λάδωνα. Διατηρούνται έως και σήμερα λείψανα-τεκμήρια του οχυρωματικού της περιβόλου, λείψανα μιας δεξαμενής για νερό και ερείπια πλινθόκτιστου οικοδομήματος ρωμαϊκών χρόνων.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η Θελπούσα συγκαταλέγεται στις λίγες αρκαδικές πόλεις που αναφέρει ο «Συνέκδημος» του Ιεροκλέους.

Τα ιστορικά αξιοθέατα της περιοχής συνεχίζουν σε μια σειρά από αρχαιολογικούς χώρους των Θαλιάδων, του ιερού της Ελευσίνιας Δήμητρας, του ιερού της Ερυκίνης Αφροδίτης στον Άγιο Πέτρο, του Κάστρου της Μονοβύζας, τις Ιερές Μονές της Αγίας Παρασκευής στη Βάχλια και της Ζωοδόχου Πηγής στην Κλειβωκά.

Ένα άλλο κομμάτι από την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής σχετίζεται με παραδοσιακές αρχιτεκτονικές και κατασκευαστικές τεχνοτροπίες που αρχίζουν από παραδοσιακά πλινθόκτιστα σπίτια, εκκλησίες και γεφύρια έως και παραδοσιακές μεθόδους σμίλευσης της πέτρας. Τον επισκέπτη τον εντυπωσιάζουν επίσης οι νερόμυλοι δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Πολιτιστικά δίκτυα

Στον Δήμο πραγματοποιούνται τοπικές εκδηλώσεις, οι οποίες ενισχύουν τον παραδοσιακό-τοπικό χαρακτήρα της περιοχής. Στο χωριό Βυδιάκι τέλει τριήμερο πανηγύρι τον Δεκαπενταύγουστο που εορτάζει ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Ακόμα τριήμερο πανηγύρι τελείται την ξεχωριστή εορτή του Άγιου Γιώργου.

Στο χωριό Βυδάκι έχει έδρα του και ο Σύλλογος των Απανταχού Βυδακιτών.

 

Επιστροφή στο αναπτυξιακό προφίλ των ορεινών περιοχών της Πελοποννήσου