Γράφει η Άντρη Γεωρνταμιλή
Επικοινωνία & Media
Είμαστε εμείς εκείνοι που «μπαίνουν» στα social media ή μήπως εκείνα τα οποία «μπαίνουν» στη ζωή μας; Το ερώτημα είναι καίριο, τη στιγμή που ό,τι άνηκε μέχρι χθες στη σφαίρα του ιδιωτικού κρεμιέται πλέον οικειοθελώς στα… περίπτερα του παγκόσμιου «πλανητικού χωριού» όπως θα «τιτίβιζε» έκπληκτος ο McLuhan, αν ζούσε σήμερα, απευθυνόμενος πιθανόν στον Orwell. Όπως καθετί καινούριο, τα social media δύναται να γίνουν δίκοπο μαχαίρι για τους χρήστες τους εάν δεν αντιληφθούν ότι αυτά αποτελούν και ένα είδος CV, πιο αποκαλυπτικού από μια λίστα τυπικών προσόντων. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Τι θα μάθαινε ο μελλοντικός μας εργοδότης για μας αν έκανε μία πρόχειρη «αναζήτηση» με το ονοματεπώνυμό μας; Θα μπορούσε ένα προφίλ στα social networks να γίνει όπλο στην αναζήτηση εργασίας ή αντίθετα να μας «κάψει»;
Οι νέοι τρόποι αναζήτησης «ανθρώπινου δυναμικού»
LinkedIn VS Facebook
Το πιο δημοφιλές «επαγγελματικό» κοινωνικό δίκτυο είναι τυπικά το LinkedIn με 175 εκατομμύρια μέλη τα οποία αυτή τη στιγμή αναζητούν εργασία ή εργαζόμενους, ψάχνουν τρόπους επαγγελματικής δικτύωσης, ανταλλαγής τεχνογνωσίας αλλά και νέες ευκαιρίες προώθησης, γεγονός το οποίο ενδιαφέρει κυρίως μικρές επιχειρήσεις.
Είναι όμως, γεγονός, όπως φαίνεται και στην έρευνα που παρουσίασε το Ινστιτούτο Επικοινωνίας στο «3ο Συνέδριο Social Media 2012», αλλά και από την αντίστοιχη του 2010, ότι η σχέση με το LinkedIn είναι ακόμα ασθενική, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι από πλευράς επιχειρήσεων μόνο το 0,5% από αυτές δείχνουν ακόμη την προτίμησή τους στο LinkedIn. Το 2010, μόλις το 9% των ερωτηθέντων εργαζόμενων και ανέργων είχαν αντίστοιχο λογαριασμό έναντι του 75% που διατηρούσε ήδη προφίλ στο Facebook. Ωστόσο, οι τάσεις στη χρήση των social media από τις επιχειρήσεις είναι αυξητικές και δεδομένου του χαμηλού κόστους σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση φαίνεται κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια η χρήση επαγγελματικών προφίλ τουλάχιστον για τις θέσεις που απαιτούν αυξημένα προσόντα και ευθύνες, εκπαιδευτικό background και εμπειρία, θα αποτελεί πραγματικότητα και στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα, το δίκτυο που έχει αγκαλιαστεί περισσότερο είναι το Facebook το οποίο χρησιμοποιείται, εκτός των άλλων, και για λόγους δικτύωσης που έχουν να κάνουν με την ακαδημαϊκή και επαγγελματική διασύνδεση και δικτύωση.
Δημιουργία στοχευμένου προφίλ και επαγγελματική δικτύωση
Προϋπόθεση για να χτίσεις επαγγελματικό προφίλ και «έξυπνους» διαδικτυακούς δεσμούς είναι τα παραπάνω να υφίστανται σε ένα βαθμό και στην πραγματικότητα. Οι πληροφορίες που αφορούν την ακαδημαϊκή μας σταδιοδρομία, ιδίως αν η επαγγελματική εμπειρία είναι μικρή, μπορούν να συμπληρώνονται από ζητήματα που μας απασχόλησαν σε επίπεδο έρευνας ή αποτέλεσαν αντικείμενο εργασιών μας στη διάρκεια των σπουδών. Οι ομάδες που συμμετέχουμε αλλά και κάποιοι «φίλοι» που θα κάνουμε οφείλουν να έχουν μία συνάφεια με το αντικείμενό μας. Συχνά είναι καλό να μπαίνουμε στη διαδικασία διαλόγου μαζί τους, έστω με μικρά εύστοχα σχόλια προκειμένου να γίνει σαφές ότι δεν είμαστε ένα «νεκρό προφίλ», αλλά ένας ενημερωμένος επιστήμονας και εργαζόμενος που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Αντίστοιχα, η επαγγελματική σταδιοδρομία χρειάζεται να αναφέρεται με λεπτομέρειες ως προς τον τομέα ευθύνης και τα καθήκοντα κάθε φορά αλλά και να συνοδεύεται με συστατικές επιστολές ή με “recommendations” από παλιούς εργοδότες ή συναδέλφους με τους οποίους διατηρούσαμε καλές επαγγελματικές σχέσεις. Προφανώς, ακόμη και για τις κακές εμπειρίες μας από εργασιακούς χώρους μπορούμε να μιλήσουμε μέσα από άλλους διαύλους. Σε ένα επαγγελματικό προφίλ θα αποτελέσει κόκκινο πανί. Σε κάθε τομέα, η προσέγγιση ανθρώπων, συλλόγων, οργανισμών ή σωματείων που έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο που μας αφορά, βοηθά τόσο στη διαρκή ενημέρωσή μας, όσο και στην πιθανότητα να μάθουμε για μία θέση εργασίας ή να μας προτείνει κάποιος φίλος. Άλλωστε, ήδη είναι τεράστιο το ποσοστό θέσεων που καλύπτονται μέσω της «στόμα με στόμα» ενημέρωσης για μία θέση ή για έναν υποψήφιο προσπερνώντας τη διαδικασία της δημοσιευμένης αγγελίας.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν και διατηρούν το στίγμα του εργαζόμενου είτε διανύει μία περίοδο ανεργίας και αναζητεί εργασία είτε ήδη εργάζεται. Η περίοδος κατά την οποία εργάζεται κανείς είναι αρκετά γόνιμη για να χτίσει σιγά σιγά το δίκτυο σχέσεων το οποίο θα είναι άμεσα εκμεταλλεύσιμο σε περίπτωση που μείνει άνεργος. Δεν ονειροβατούμε. Τα social media είναι μέσο για να βρεις δουλειά με την προϋπόθεση ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν θέσεις εργασίας! Σε κάθε περίπτωση, όμως, αν καθιερωθεί και στην Ελλάδα ως τρόπος αναζήτησης προσωπικού, η δημιουργία τέτοιων προφίλ μόνο βοηθητικά μπορεί να λειτουργήσει πλάι σε ένα βιογραφικό ή πριν από μία συνέντευξη.
Ο Big Brother πέθανε! Ζήτω ο Big Brother!
Αποφεύγοντας τις παγίδες
Η επιπόλαια χρήση των social media μπορεί εύκολα να δημιουργήσει κακή εικόνα του εργαζομένου ή του άνεργου που αναζητά εργασία προς τους εργοδότες ή του υπεύθυνους ανθρώπινου δυναμικού. Ενίοτε, τα αρνητικά προσωπικά «ίχνη» που αφήνει κανείς πίσω του είναι αδύνατον να σβηστούν ακόμη και μετά από χρόνια. Για παράδειγμα, σημαντικό λάθος αποτελούν τα επώνυμα σχόλια σε ηλεκτρονικά fora τα οποία θα έδιναν τη μη επιθυμητή από ένα αφεντικό εικόνα για μας, πόσο μάλλον αν δε διαθέτουμε λογαριασμούς με δυνατότητα διαγραφής. Εξίσου σημαντική θα ήταν η σωστή χρήση της επιλογής «private» στα προφίλ των social media. Κάποιες πληροφορίες για την προσωπικότητά μας μπορούμε να τις μοιραστούμε εφόσον έχουμε προσληφθεί και εφόσον οι σχέσεις που διαμορφώνονται στο χώρο εργασίας μας το επιτρέπουν. Πρέπει, λοιπόν, η πληροφορία που βγαίνει προς τα έξω να είναι ελεγχόμενη και στοχευμένη, γεγονός το οποίο λειτουργεί ως προστατευτικό δίχτυ στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, αλλά και γενικότερα στο διαδίκτυο.
Να μην εκφραζόμαστε ελεύθερα; Τουναντίον! Αλλά πρέπει να ξέρουμε πού λέμε τι και πώς και να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη και το κόστος. Το internet είναι εργαλείο και θα οφείλαμε να τον μεταχειριζόμαστε ως τέτοιο. Ίσως και μόνο ως τέτοιο. Η ουσία της επικοινωνίας και της κοινωνικής ζύμωσης απέχει πολύ παραπάνω από ένα κλικ. Μπορεί να υποστηρίζει κάποιες κοινωνικές ανάγκες, την απελευθέρωση της γνώσης και της πληροφορίας και τη δημοσιότητα της ατομικής άποψης μέσα από τη δυνατότητα ελεύθερου διαμοιρασμού. Μπορεί όμως και να παγιδεύει σε μία βίωση του κόσμου και της πραγματικότητας από την αναπαυτική θέση του καναπέ υπό τους διακριτικούς ήχους ανέξοδων «τιτιβισμάτων». Η επιλογή χρήσης του…δική μας!
Πηγές:
