Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρονται στην κακοδιαχείριση και τη σπατάλη δημόσιου χρήματος στις δομές ψυχικής υγείας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), μετά από σχετικές αποκαλύψεις της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. Αυτό μπορεί να είναι ένα γεγονός το οποίο ωστόσο δεν αναιρεί τη σκληρή πραγματικότητα μέσα στην οποία λειτουργούν οι ομάδες ΜΚΟ. Υπολογίζεται ότι περίπου 50.000 είναι τα έξοδα της κάθε ομάδας ΜΚΟ κι αυτό σημαίνει ότι κάποια αρνητικά περιστατικά δεν πρέπει να επιχειρούν να εξουδετερώσουν αυτή την ίδια την αποστολή των ΜΚΟ.
Ήδη η εμφάνιση της Oikopress έχει προκαλέσει θετικά σχόλια και είναι φανερό ότι επιχειρεί και προσδοκά να καλύψει ένα τεράστιο κενό στο χώρο. Θέλουμε να προκαλέσουμε τη δημόσια διαβούλευση στην κοινωνία για θέματα περιβάλλοντος, κοινωνικής οικονομίας και αειφόρου ανάπτυξης και να δίνουμε αφορμές για καινούργια προγράμματα.
Να δημιουργήσουμε ιδέες ώστε να αποκατασταθούν οι ευπαθείς ομάδες (γυναίκες, νέοι κοινωνικά αποκλεισμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες (άτομα με φυσικές ή αισθητηριακές αναπηρίες κ.λπ.), άτομα που διαμένουν σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές, παλιννοστούντες – μετανάστες – πρόσφυγες) με νέα προγράμματα απασχόλησης.
Το περιβάλλον της χώρας μας είναι ένας ανεκτίμητος πλουτοπαραγωγικός πόρος! Η προστασία του περιβάλλοντος δεν εξαντλείται στο φύτεμα ενός δέντρου ή στο ενδιαφέρον για τα είδη της πανίδας που εξαφανίζονται, αλλά απαιτεί τη σύγχρονη προσπάθεια κυβερνήσεων, πολιτών και επιστημόνων, και τη λήψη και τήρηση «οδυνηρών» αποφάσεων, το μέλλον φαντάζει ακόμα περισσότερο δυσοίωνο. Tο υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του πλανήτη, οι κλιματικές αλλαγές δηλαδή, δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά πραγματικότητα. Πρέπει προστατεύσουμε το περιβάλλον για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε όλους τους φυσικούς πόρους. Πρέπει να διατηρήσουμε το περιβάλλον με δουλειά και απασχόληση… Και επιπλέον πρέπει να παραδειγματιστούμε από τον αγροτικό τομέα που έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης..
Πώς γίνεται από ΟΛΗ την Ευρώπη να έχουμε τα πιο ακριβά τρόφιμα στην Ελλάδα; Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και απαιτεί συντονισμένες προσπάθειες από την πλευρά της πολιτείας αλλά και την εγρήγορση του καταναλωτικού κοινού. Δεν είναι δυνατό σε4 μια περίοδο σκληρής οικονομικής κρίσης, με την ύφεση και τη μείωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, η χώρα μας να παρουσιάζεται ως η πρωταθλήτρια της ακρίβειας!
Η αξιοποίηση των φυσικών πόρων μέσα από την κοινωνική οικονομία, είναι μια παράμετρος, η οποία όπως μέχρι σήμερα δείχνουν τα πράγματα δεν έχει απασχολήσει σοβαρά τις κυβερνήσεις. Η εφαρμογή της βασίζεται κυρίως στην απασχόληση ευπαθών και ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί σήμερα τον τομέα αυτό ως προνομιακό πεδίο εφαρμογής πολιτικών για την απασχόληση, την τοπική ανάπτυξη, την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού o οποίος ανοίγει νέες διεξόδους επιχειρηματικής δράσης ενώ δημιουργεί προϋποθέσεις επένδυσης στο λεγόμενο «κοινωνικό κεφάλαιο» και στην κοινωνική καινοτομία. Στο πλαίσιο της Στρατηγικής για την «Ευρώπη 2020», η κοινωνική καινοτομία αποτελεί ξεχωριστή πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με στόχο τη συγκέντρωση όλων των φορέων της κοινωνίας των πολιτών και την αξιοποίησή τους προς μια δυναμική, επιχειρηματική και καινοτόμο Ευρώπη.
Όσο για το καυτό θέμα των ελληνικών καταθέσεων σε τράπεζες του εξωτερικού, είναι κάτι που αγγίζει τα όρια του παραλόγου, τη στιγμή που το κράτος αδυνατεί ή δεν θέλει να φορολογήσει όλους αυτούς που φοροδιαφεύγουν. Πράγματι, λεφτά υπάρχουν αλλά είναι εκτός Ελλάδος! Και κάποτε θα πρέπει να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο και να πάει ο κάθε κατεργάρης στη θέση του.
Η Δια Βίου Μάθηση στη χώρα μας & τα προγράμματα αποκατάστασης ευπαθών ομάδων. Η δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της γνώσης. Ισχύει για όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και κατάρτισης, και αφορά όλες τις ηλικίες καθώς και τις διαφορετικές μορφές εκπαίδευσης. Η δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση έχει ως στόχο να προσφέρει στους πολίτες εργαλεία για την προσωπική τους ανάπτυξη, την κοινωνική τους ενσωμάτωση και τη συμμετοχή τους στην κοινωνία της γνώσης. Όχι δια βίου μάθηση σε αίθουσες… δια βίου μάθηση εξειδικευμένα, θέλουμε πράξεις, εργαστήρια έξω στο δρόμο.
Λειτουργούν όλα με τρόπο έτσι ώστε ο ενδιαφερόμενος ή δικαιούχος να χάνεται μέσα στην γραφειοκρατία.
Να εμφυτέψουμε καινούργιες ιδέες και πρακτικές και να ενισχύσουμε το πανελλήνιο δίκτυο.
Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι ίδιοι. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί δραστικά από την πολιτεία. Άλλο αυτός που παίρνει 500 και άλλο αυτός που παίρνει 5.000 ευρώ! Να κόψουν από τους υψηλόμισθους, για να υπάρξει επιτέλους μια ισορροπημένη μισθολογική τακτοποίηση και να μην υπάρχουν οι χαώδεις διαφορές.
Να τελειώσει, τέλος, η επιδότηση της λούφας.
