H ηλεκτρονική έκδοση Social Activism/Κοινωνικός Ακτιβισμός προέκυψε από την ανάγκη κινητοποίησης των ανθρώπινων πόρων για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα του κοινωνικού αποκλεισμού και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων που ειδικότερα ο Δήμος Αθηναίων καλείται αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο να αντιμετωπίσει: την εξαθλίωση που παρατηρείται ιδιαιτέρως στο Κέντρο της Αθήνας, μίας πόλης που έχει καταλήξει «πόλη – φάντασμα», όπως είναι και ο χαρακτηρισμός που έχει δώσει ο ίδιος ο Δήμαρχος κ. Καμίνης.

Ένα Κέντρο κατειλημμένο από τους κοινωνικά απόκληρους ναρκομανείς, μετανάστες, άστεγους, άπορους και άλλους. Ένα Κέντρο με καταστήματα «πυρπολημένα» και ολόκληρες γωνιές μετασχηματισμένες σε αποχωρητήρια. Μία πόλη – φάντασμα με κτήρια άδεια κουφάρια, ξενοίκιαστα. Με μία εξαιρετικά απωθητική εικόνα για τον επισκέπτη και τον τουρίστα. Μπροστά σε όλα αυτά, οι πολυπληθείς Υπηρεσίες του Δήμου και οι δομές του μοιάζουν ανήμπορες να ανταποκριθούν στα προβλήματα, μοιάζουν ανεπαρκείς να περιορίσουν τη γενικότερη εξαθλίωση. Τί μπορεί να κάνει μπροστά σε όλα αυτά ένας Δήμαρχος με τις καλύτερες προθέσεις, έχοντας μόνο εργαλείο μία γραφειοκρατία της παρακμής; Περιορισμένα πράγματα, είναι η απάντηση. Η μόνη διέξοδος για το Δήμαρχο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση της πόλης είναι να κινητοποιήσουν τις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, την Αθηναϊκή Κοινωνία. Να κινητοποιήσει την κρατική γραφειοκρατία και υπαλληλοκρατία, το μεγάλο συνένοχο αυτής της κατάστασης. Οι μοναδικοί σύμμαχοι που μπορεί να έχει ο κ. Καμίνης και ο κάθε Δήμαρχος που θέλει να αφυπνίσει αυτή την πόλη είναι οι κοινωνικοί ακτιβιστές. Και η μόνη λύση που μπορεί να έχει είναι η σύμπραξη με όλους εκείνους που θέλουν και μπορούν να αγωνιστούν για να αλλάξει η πόλη. Εκατοντάδες Οργανώσεις προσφέρουν έμπρακτη βοήθεια στους άστεγους, τους ναρκομανείς, τους μετανάστες, σε όλες τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Αυτοί οι κοινωνικοί ακτιβιστές πρέπει όλοι να κληθούν και να λειτουργήσουν ως κίνημα για να αλλάξει η ατζέντα και οι προτεραιότητες της πόλης. Για να σταματήσει η κατασπατάληση των ανθρώπινων πόρων. Αλλά και η σπατάλη των κοινοτικών πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου που είναι διαθέσιμοι και ελάχιστα πιάνουν τόπο με τον τρόπο που τους διαχειρίζεται η κρατική γραφειοκρατία. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να ζητήσει σε συνέργεια με τις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών την άμεση απορρόφηση των διαθέσιμων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργώντας η ίδια μία ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή.