Γράφει η Χριστίνα Ανδρέου
Κοινωνιολόγος

Κρίση. Οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και η λίστα συνεχίζεται… Είναι δική μας επιλογή να τοποθετήσουμε μπροστά από τη λέξη όποιο από τα επίθετα θέλουμε, αν και νομίζω είναι αυτονόητο πως όλα ταιριάζουν απόλυτα για να περιγράψουν την κατάσταση που βιώνει η χώρα μας και μαζί της όλοι εμείς, που καθημερινά προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες. Να πληρώσουμε και αποπληρώσουμε δάνεια, λογαριασμούς, χαράτσια, φόρους. Εδώ, η λίστα συνεχίζεται ακόμα πιο μακροσκελής. Τι γίνεται, όμως, όταν οι δυσκολίες είναι τόσο μεγάλες που αφορούν θέματα στέγασης και σίτισης; Πόσοι άνθρωποι δίπλα μας που βρίσκονται στο δρόμο, που δυσκολεύονται να διασφαλίσουν τη στέγασή τους, που η οικονομική τους δυσχέρεια είναι τόσο μεγάλη ώστε αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα πλέον απαραίτητα αγαθά για την καθημερινότητά τους; Όλοι αναζητούν βοήθεια, όποια βοήθεια μπορεί να τους προσφερθεί, και συχνά την απαιτούν ορμώμενοι από το αίσθημα της απογοήτευσης και της αγανάκτησης.

Τέτοιες καταστάσεις γεμίζουν καθημερινά το χώρο του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων και την Κοινωνική Υπηρεσία. Άνθρωποι άστεγοι, άποροι, άνεργοι προσέρχονται στο Κ.Υ.Α.Δ.Α. με την ελπίδα να δεχθούν κάποια στήριξη μέσω των προσφερόμενων υπηρεσιών του Κέντρου. 

Οι δύο Ξενώνες φιλοξενίας στεγάζουν περίπου 100 άτομα, τα οποία εντάσσονται στους ξενώνες ανάλογα με ηλικιακά κριτήρια και εφόσον προσκομίσουν τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται. Η διαμονή των φιλοξενούμενων μπορεί να διαρκέσει έως έξι μήνες ή και περισσότερο ενώ στον έναν από τους δύο ξενώνες, το «Ξενοδοχείο των φτωχών», που προσφέρει στέγαση σε άτομα άνω των 65 χρόνων η διαμονή είναι μόνιμης διάρκειας. Τα συσσίτια, πραγματοποιούνται στο χώρο του Κ.Υ.Α.Δ.Α. δύο φορές ημερησίως, 12:00 – 13:00μμ και 17:00-18:00 αντίστοιχα, στα οποία προσέρχονται τόσο Έλληνες και αλλοδαποί. Αξίζει να αναφερθεί πως το Κ.Υ.Α.Δ.Α. μοιράζει 1.200 με 1.400 μερίδες φαγητού ημερησίως. Ακόμη, λειτουργούν προγράμματα όπως το Κοινωνικό Παντοπωλείο, που σε συνεργασία με την εταιρεία Carrefour – Μαρινόπουλος παρέχει βασικά είδη και τρόφιμα δωρεάν στους δικαιούχους. Η Αθηναϊκή Αγορά, που λειτουργεί στη Βαρβάκειο αγορά καθημερινά προσφέρει είδη ρουχισμού σε άπορους δικαιούχους, τα οποία συγκεντρώνονται από δωρεές ιδιωτών και καταστημάτων. Το Κοινωνικό Φαρμακείο χορηγεί διαφόρων ειδών φάρμακα σε ανασφάλιστους, τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι προσφορά ιδιωτών.

Μία ακόμη δράση του Κ.Υ.Α.Δ.Α. λαμβάνει χώρα στην οδό Τζιραίων, όπου χώρος που ανήκει στο Κέντρο Υποδοχής ανακαινίστηκε με τη βοήθεια εθελοντών και με τη χορηγία της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας COSMOTE. Στο κτίριο προσέρχονται οι δικαιούχοι καθορισμένες μέρες και ώρες προκειμένου να προμηθευτούν βασικά είδη που συγκεντρώνονται για αυτό το σκοπό. Στο κτίριο, ακόμη, υπάρχουν βιβλιοθήκη και ηλεκτρονικοί υπολογιστές στη διάθεση των δικαιούχων. Παρέχεται, επίσης, ψυχολογική υποστήριξη από ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό ενώ κοινωνικοί λειτουργοί φροντίζουν για τη διευκόλυνση των ανθρώπων που προσέρχονται στο χώρο. Όσον αφορά στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο χώρο του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης λειτουργεί ιατρικό γραφείο με ένα γιατρό, νοσηλευτή και δύο επισκέπτες υγείας, το οποίο παρέχει στοιχειώδη ιατρική φροντίδα. Μέλημα τους είναι η πρόληψη νοσημάτων με τη χορήγηση εμβολίων κυρίως αντιγριπικών.

Στα πλαίσια αυτής της κοινωνικής δράσης, συχνά πραγματοποιούνται εκδηλώσεις σε συνεργασία με άλλους κοινωνικούς φορείς καθώς και ιδιωτικές επιχειρήσεις, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ευπαθείς αυτές ομάδες, και τη συγκέντρωση εσόδων προκειμένου να καλυφθούν άμεσες ανάγκες των συμπολιτών μας που αναζητούν βοήθεια στο Ίδρυμα Αστέγων.

Είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σε μερικές γραμμές οι καταστάσεις, στις οποίες καλούνται να βοηθήσουν καθημερινά οι άνθρωποι του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης, είναι αδύνατο να περιγραφεί η εικόνα όλων αυτών των συνανθρώπων μας, οι οποίοι ανίκανοι να καλύψουν πρωτεύουσες ανάγκες για τους ίδιους ή και τις οικογένειές τους, αδυνατώντας να βρουν τα ελάχιστα βασικά είδη απευθύνονται στην Κοινωνική Υπηρεσία του Κέντρου. Η εικόνα των απελπισμένων, απογοητευμένων ανθρώπων, που άλλοτε περιμένουν υπομονετικά για την όποια ενίσχυση μπορεί να τους δοθεί και άλλοτε εκρήγνυνται εξαιτίας της αγανάκτησης που νιώθουν, είναι πλέον μία εικόνα συνηθισμένη που δυστυχώς, εδραιώνεται στην καθημερινή ζωή πολλών συνανθρώπων μας.

Με το ποσοστό της ανεργίας να αγγίζει περίπου το 25% [1] και με περίπου 3 εκατομμύρια Έλληνες να διαβιούν στα όρια της φτώχειας [2][3], αριθμοί οι οποίοι συνεχώς αυξάνονται, η κατάσταση δε δείχνει καθόλου ευοίωνη. Οι άποροι, οι άνεργοι, οι άστεγοι συνεχώς πληθαίνουν πολλαπλασιάζοντας έτσι τις ανάγκες ενίσχυσης και στήριξης τους. Ποτέ τίποτα δε μοιάζει αρκετό όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στο δρόμο και έχει ανάγκη για φαγητό ή όταν γονείς δεν έχουν να προφέρουν στα παιδιά τους βασικές τροφές. Το ερώτημα σχετικά με το τι θα μπορούσε να γίνει προκειμένου να βοηθηθούν ακόμα περισσότερα άτομα που βρίσκονται σε ανάγκη είναι μόνιμο. Να βρεθούν, ίσως, επιπλέον χώροι που θα επιτρέψουν τη διαμονή των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα της στέγασης, να μεριμνά περισσότερο η Πολιτεία για οικονομικές ενισχύσεις στους άπορους, να υλοποιηθούν επιπλέον κοινωνικές δράσεις τόσο σε τοπικό όσο και εθνικό επίπεδο. Σοβαρό ζήτημα είναι και η περιττή γραφειοκρατία, που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Τα παραπάνω είναι, ενδεικτικά, κάποια από τα θέματα που οφείλει να διερευνά συνεχώς το ελληνικό Κράτος και να φροντίζει πάντα σε άμεση συνεργασία με κοινωνικούς φορείς για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών.

Στους καιρούς που διανύουμε, η στήριξη των ευπαθών ομάδων θα πρέπει να αποτελεί θέμα πρωτεύουσας σημασίας για την Πολιτεία. Θα πρέπει ακόμα και όλοι εμείς, με τον τρόπο που δύναται ο καθένας, να προσφέρουμε τη δική μας βοήθεια. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, θα πρέπει να υπερασπίσουμε το αίσθημα της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάκαμψη και η βελτίωση των συνθηκών που υπάρχουν, διότι οι άνθρωποι αποτελούν τον καθρέφτη της κοινωνίας και όσο βρίσκονται και παραμένουν σε συνθήκες εξαθλίωσης άλλο τόσο εξαθλιωμένη θα είναι και η εικόνα της κοινωνίας.


Πηγές:

[1] kathimerini.gr

[2] ethnos.gr 

[3] Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.)