ΠΡΟΤΑΣΗ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΣΠΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
Μετά τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της συμφωνίας με τους εταίρους μας στην Ευρώπη και την ψήφισή τους στη βουλή, αναγκαστικά έρχεται στο τραπέζι και το ζήτημα της καταπολέμησης της διαφθοράς. Σε ειδική σύσκεψη άλλωστε ο Πρωθυπουργός έθεσε το ζήτημα ως προτεραιότητα αφού πρώτα παραδέχθηκε δημόσια ότι χάθηκε χρόνος από το εσωτερικό μέτωπο για την καταπολέμηση της διαφθοράς όσο η Κυβέρνηση είχε ρίξει όλο της το βάρος στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας.
Αρκετοί αρθρογράφοι μάλιστα φίλα προσκείμενοι έγραψαν ότι: Ο Τσίπρας έκανε το λάθος να περιμένει να τελειώσει με το εξωτερικό μέτωπο για να ασχοληθεί με το εσωτερικό. Αυτός ο διαχωρισμός ήταν τραγικός, αφού πήγε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων γυμνός από το ριζοσπαστισμό και τη δύναμη που θα είχε η αποτελεσματική διακυβέρνηση απέναντι στη διαπλοκή και τα καρκινώματα της χώρας. Μετέτρεψε τον εαυτό του από ισχυρό αντίπαλο που την ισχύ του φανερώνει η διακυβέρνησή του, σε διαπραγματευτή χωρίς υπαρκτή απειλή.

Έδωσε επίσης την ευκαιρία στους Ευρωπαίους επικριτές του να ισχυριστούν ότι παρά τα λόγια η Ελληνική Κυβέρνηση δεν θίγει ούτε φορολογεί τον παράνομο και προκλητικό πλούτο στη χώρα του και μάλιστα με στοιχεία δείχνοντας ότι ο μέσος όρος στη φορολογία του πλούτου στην Ευρώπη είναι 13,2% και στην Ελλάδα ακόμη στο 8% ακυρώνοντας έτσι στην πράξη τα επιχείρηματά του ότι, η Κυβέρνησή του μάχεται για την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Κώστας Βαξεβάνης «στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έπρεπε να πάει με τα κεφάλια της βρώμικης ολιγαρχίας για ορεκτικό και με τους διαπλεκόμενους για κύριο πιάτο. Αυτό θα φανέρωνε την εικόνα ενός ηγέτη στο εξωτερικό και θα αποδυνάμωνε τα στηρίγματα της αθλιότητας στο εσωτερικό».
Σημασία έχει όμως ότι ο Πρωθυπουργός μετά την ψήφιση του δεύτερου πακέτου μέτρων για την συμφωνία επανέλαβε την πρόθεση της Κυβέρνησης να ανοίξει μέτωπο κατά της διαφοράς και να συγκρουστεί με κατεστημένα συμφέροντα.
Ας δούμε όμως ποιες όμως είναι μερικές από τις μεγαλύτερες εστίες διαφθοράς στην χώρα μας που διαιωνίζουν το έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης και την κατασπατάληση των πόρων που προορίζονται για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και δεν έχουν επαρκώς αναδειχθεί.
Δεν είναι μόνον η φοροδιαφυγή όπως συνήθως επικαλούνται όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, εξαπολύοντας κάθε φορά νέες φοροκαταιγίδες σε εκείνους που δεν μπορούν να κρύψουν τα έσοδά τους π.χ από μισθούς αλλά ο αδήλωτος πλούτος από τις δραστηριότητες διαφθοράς. Ο αδήλωτος πλούτος πό το ρουσφέτι, τη μίζα και οι καταχρηστικές συμβάσεις υπέρ υμετέρων στις προμήθειες του κράτους και ιδιαίτερα στην απορρόφηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ από το πελατειακό πολιτικό σύστημα.
Αυτό το πεδίο και την εστία διαφθοράς θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός εάν θέλει να αλλάξει κάτι ουσιαστικά και αποτελεσματικά. Την διαπλοκή δηλαδή που συγκάλυπτε μέχρι τώρα ολόκληρο το πολιτικό και κομματικό σύστημα αντιμετωπίζοντας με οριζόντια συνενοχή το ΕΣΠΑ ως λάφυρο της εξουσίας και όχι ως μοχλό ανάπτυξης και συνοχής της κοινωνίας που οφείλει να είναι.
Γιατί η διαφθορά στο ΕΣΠΑ ξεπέρασε κάθε όριο ανοχής τα προηγούμενα χρόνια ρίχνοντας στα τάρταρα την αξιοπιστία της χώρας. Τα κονδύλια επίσης του ΕΣΠΑ χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν χρηματοδοτικά κενά του κράτους εις βάρος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Έχουμε επισημάνει αρκετές φορές από αυτή την Εφημερίδα μας και με στοιχεία που έχουμε διαβιβάσει στο Υπουργείο Καταπολέμησης της διαφθοράς και στον κ. Νικολούδη την σκανδαλώδη λεηλασία των κοινοτικών πόρων από το σύστημα διαπλοκής.
Ειδικότερα των προγραμμάτων που προορίζονται για την καταπολέμηση της ανεργίας και φτώχειας για τα οποία υπολογίζεται ότι μόνον το 25% περίπου πηγαίνει απευθείας στους ανέργους ενώ το μεγαλύτερο μέρος καταλήγει σε μια ολιγαρχία από μεσάζοντες και διαπλεκόμενους με την γραφειοκρατία των διαχειριστικών Αρχών.
Ένα άλλο μέρος από τους διαθέσιμους πόρους του Ευρωπαϊκού κοινωνικού ταμείου καταλήγει για τη συντήρηση μιας δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και προς όφελος των «κλειστών επαγγελμάτων» απορρόφησης κοινοτικών πόρων.
Στο χορό της προνομιακής  απορρόφησης συμμετέχουν και μεγάλοι συνδικαλιστικοί φορείς  με τις δικές τους «ΜΚΟ» αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες και ΜΚΟ των Δήμων που απορροφούν εκατοντάδες εκατομμύρια σε κάθε προγραμματική περίοδο για την δική τους συντήρηση χωρίς να αποδίδουν κοινωνικό και αναπτυξιακό έργο .
Ένας μικρός αριθμός από Αναπτυξιακές και Αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες του δημοσίου  των ΟΤΑ και ιδιωτικές εταιρείες  έχουν απορροφήσει την μερίδα του λέοντος μαζί τα γνωστά ΚΕΚ κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης.
Η σημερινή Κυβέρνηση βρέθηκε  μπροστά σε ένα όργιο διαπλοκής και νομιμοποιημένης διαφθοράς και θα χρειαστεί εκτός των άλλων την συμπαράσταση της κοινωνίας και πολύ διαφάνεια για να ξεμπλέξει από αυτό το λαβύρινθο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις  θέσεις συμβούλων έχουν αναλάβει στελέχη που προέρχονται από την ίδια κάστα της γραφειοκρατίας.
Τι θα κάνει η Κυβέρνηση με αυτό το φαινόμενο της διαρκούς κατασπατάλησης των κοινοτικών πόρων;
Να υποθέσουμε ότι θα αναδειχθούν και θα πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης όλες οι υποθέσεις κακοδιαχείρισης και υφαρπαγής πόρων από ημετέρους των προηγούμενων Κυβερνήσεων που διάφορους τρόπους έχουν κουκουλωθεί.
Τι θα γίνει όμως με τις υποθέσεις που εμπλέκεται το κράτος, οι ίδιες οι διαχειριστικές αρχές και οι Δήμοι Θα υπάρξει και εκεί νυστέρι στη «νομιμοποιημένη» διαφθορά;
Μπορεί το κράτος να ελέγξει την διαφθορά από τον κρατισμό και το πελατειακό σύστημα;
Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι ο κρατισμός υφαρπάζει τους πόρους από την παραγωγική οικονομία και την κοινωνία κατά παραβίαση των κοινοτικών διαρθρωτικών ταμείων λες και οι πόροι αυτοί να ανήκουν στην ιδιοκτησία του και όχι στην κοινωνία.
Πως λοιπόν θα αποκατασταθεί η ουσιαστική νομιμότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων όταν, η κάθε κρατική διαχειριστική αρχή και συντεχνία του δημοσίου διαχειρίζεται κατά το δοκούν τους κοινοτικούς πόρους χωρίς κοινωνικό έλεγχο;
Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη δημιουργία ανεξάρτητης Αρχής διαχείρισης του ΕΣΠΑ με την συμμετοχή όλων των παραγωγικών τάξεων και των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών για να υπάρξει κάποτε και στη χώρα μας αντικειμενική διάχυση των πόρων προς όλη την κοινωνία.
Η πάταξη της διαφθοράς και της κλεπτοκρατίας σε αυτό τον χώρο δεν είναι μόνον υπόθεση αστυνόμευσης και τακτικής δικαιοσύνης στο βαθμό που υπάρξει κάποια καταγγελία αλλά ζήτημα θεσμών αξιοκρατίας διαφάνειας και αντικειμενικής αξιολόγησης που δεν εξαρτάται κάθε φορά από το κόμμα που κυβερνά.
Για αυτό από τον χώρο της κοινωνίας των πολιτών ζητάμε ένα ανεξάρτητο θεσμό μια ανεξάρτητη διαχειριστική Αρχή υπό άμεσο κοινωνικό έλεγχο που θα εγγυάται την αντικειμενική αξιολόγηση των προγραμμάτων αυτών υπέρ του συνόλου της κοινωνίας.