Η πυρκαγιά σημαίνει καταστροφή διότι ένα δάσος καταστρέφεται, οι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες. Διαταράσσεται η ισορροπία του περιβάλλοντος έχοντας συνέπειες; Οικονομικές και επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής μας. Με τις πυρκαγιές:

• Έχουμε ανεπανόρθωτη διαταραχή της βιολογικής ισορροπίας, με αποτέλεσμα να είναι δυσχερείς ή ακόμα και αδύνατη η επαναδημιουργία των δασών.
• Δημιουργούνται χείμαρροι και ενισχύονται οι πλημμύρες.
• Οδηγούμαστε σε λειψυδρία λόγω της αδυναμίας των εδαφών να κρατήσουν τα νερά.
• Στερούμαστε τα δασικά προϊόντα π.χ. ξυλεία ακόμη και εάν αναδασωθεί η περιοχή.
• Δημιουργούνται προβλήματα κοινωνικά, υγείας, εργασίας, αναψυχής κ.α.
• Δαπανούνται πολλά χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών επιβαρύνοντας το κράτος.

Η πρόληψη είναι ασφαλώς το καλύτερο μέτρο αντιμετώπισης του προβλήματος της πυρκαγιάς. Αν, παρά τις προφυλάξεις, εκδηλωθεί πυρκαγιά στο δάσος, η έγκαιρη ειδοποίηση των αρμοδίων έχει καταλυτική σημασία για την άμεση καταστολή της. Επομένως, η πυροφύλαξη από επαγγελματίες πυροσβέστες, δασικούς υπαλλήλους αλλά και εθελοντές είναι απαραίτητη.

Σε περίπτωση που αντιληφθούμε πυρκαγιά στο δάσος πρέπει να καλέσουμε αμέσως το 199, το Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, και να τους δώσουμε τα εξής στοιχεία:

Ακριβή θέση, μέγεθος και κατεύθυνση της πυρκαγιάς, Τρόπο [πρόσβασης των πυροσβεστικών οχημάτων, Χαρακτηριστικά της καύσης (π.χ. αν η φωτιά καίει γρήγορα, αργά, τοπικά), είδος της βλάστησης, Όνομα και τηλέφωνο.

Προκειμένου να σβήσουμε μια πυρκαγιά, πρέπει να τηρήσουμε κάποιους βασικούς κανόνες πυρόσβεσης, ώστε η επέμβαση μας να είναι απο0τελεσματική και να μην θέσει σε κίνδυνο τη ζωή μας και τη ζωή τρίτων. Έτσι:

Όταν η πυρκαγιά είναι μεγάλη, προσβάλλουμε μόνο τα νώτα του μετώπου, γιατί με αυτόν τον τρόπο είμαστε ασφαλείς (αφού βρισκόμαστε στο καμένο μέρος και είμαστε προφυλαγμένοι από τους καπνούς και τη θερμότητα). Εάν η πυρκαγιά βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας και έχουμε μαζί μας εργαλεία, προσπαθούμε να φτιάξουμε μια αντιπυρική ζώνη αφαιρώντας όλη την καύσιμη ύλη μέχρι να αποκαλυφθεί το έδαφος.

Το αναφλέξιμο υλικό (κορμοί, κλαδιά, κτλ. ρίχνεται στη φωτιά ή απομακρύνεται από την αντιπυρική ζώνη. Όταν οι καπνοί είναι πολύ πυκνοί βάζουμε μια βρεγμένη πετσέτα; Ή ένα βρεγμένο μαντίλι μπροστά από το στόμα και τη μύτη μας και αναπνέουμε όσο πιο χαμηλά γίνεται (κοντά στο έδαφος). Έτσι προφυλασσόμαστε καλύτερα από τους καπνούς και τον ζεστό αέρα. Καλό είναι επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι: Ο άνεμος που δυναμώνει και αλλάζει κατεύθυνση μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνος. Η ταχύτητα των δασικών πυρκαγιών είναι μεγάλη, κατά μέσο όρο 20-50 μέτρα το λεπτό.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τις καύτρες που εκτινάζονται μπροστά από τη φωτιά, δημιουργώντας καινούργια μέτωπα που μπορεί να μας κυκλώσουν. Όταν η πυρκαγιά βρίσκεται στο έδαφος με κλίση, καίει με μεγαλύτερη ένταση και ταχύτητα προς τα κάτω. Κορμοί δέντρων που κατρακυλούν φλεγόμενοι μπορεί να δημιουργήσουν νέες εστίες.

Ο Αύγουστος του 2007 για την Ηλεία ήταν ο μήνας ο σκληρός: Από τις καταστροφικές πυρκαγιές χάσαμε 44 συνανθρώπους μας, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που τραυματίστηκαν στη μάχη με τις φλόγες. Εκτός από τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, βαρύ ήταν το τίμημα για την περιοχή μας και την οικονομία της: Αναλυτικότερα, 100.000 είναι ο πυρόπληκτος πληθυσμός και πάνω από 3.500 οι άστεγες οικογένειες ενώ 16 από τους 22 δήμους επλήγησαν από τις πυρκαγιές και καταστράφηκαν σημαντικές υποδομές τους.

Ακόμα, 1.140.000 στρέμματα γης κάηκαν από τα οποία τα 350.000 ήσαν καλλιεργήσιμα, 524 ήσαν οι κατοικίες που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά και 238 οι κατοικίες με μερικές ζημιές, 30 δημόσια κτίρια, εκκλησίες και επαγγελματικές στέγες κάηκαν ολοσχερώς ενώ 12 δημόσια κτίρια, εκκλησίες και επαγγελματικές στέγες έπαθαν μικρότερες ζημιές ,498 στάβλοι κάηκαν ολοσχερώς και 233 στάβλοι κάηκαν μερικώς.

Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της 600 καμένες αποθήκες, 2.760.000 καμένα δέντρα (εκ των οποίων τα 2.600.000 ήσαν ελαιόδεντρα), 7.000 καμένα στρέμματα αμπελιού και 9.000 σταφίδας. Μεγάλη καταστροφή έπαθε η αγροτική οικονομία της Ηλείας και το ζωικό κεφάλαιο των κατοίκων, αφού, εκτός από τα παραπάνω, στάχτη έγιναν και 10.000 αιγοπρόβατα, 69 βοοειδή, 1.000 μελισσοσμήνη, 35 άλογα και γαϊδούρια, 128.546 πουλερικά και κουνέλια, 710 χοίροι ενώ βρέθηκαν κατεστραμμένα 2.853 αγροτικά μηχανήματα…

Ανείπωτη η οικολογική καταστροφή: Η νότια Ηλεία που γνωρίζαμε, με τα υπεραιωνόβια δάση, δεν υπάρχει πια… Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καλούνται στο εξής να ζήσουν οι κάτοικοι των καμένων χωριών τον νομού μας, ενός νομού που συγκαταλέγεται (ιδιαίτερα το νότιο τμήμα του) στις φτωχότερες περιοχές της Ελλάδας. Επίσης, ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας, ένας από τους σημαντικότερους της Ελλάδας και το παγκόσμιο σημείο αναφοράς των Ολυμπιακών Αγώνων έπαθε σημαντικές καταστροφές: Οι φλόγες ερήμωσαν τον Κρόνιο λόφο και άλλαξαν επί το δυσμενέστερο, το καθεστώς της διάβρ4ωσης, των κατολισθήσεων και των πλημμυρών.

Το καλοκαίρι του 2007 θα μείνει στη μνήμη όλων μας και κυρίως των κατοίκων της Ηλείας, της ορεινής Αρκαδίας, της νότιας Εύβοιας και των άλλων περιοχών της Ελλάδας,, σαν το καλοκαίρι της φωτιάς και της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος. Όμως, το καλοκαίρι του 2007 θα μείνει στη μνήμη μας και σαν το καλοκαίρι της εθελοντικής προσφοράς και της διεθνούς αλληλεγγύης προς τους πυρόπληκτους.

Η εθελοντική προσφορά είναι ένα στοιχείο της κοινωνικής μας συμπεριφοράς που εκφράζει μια βαθύτερη ανάγκη της ύπαρξής μας: Την ανάγκη να σπάσουμε το κέλυφος της ατομικότητάς μας και να επικοινωνήσουμε, να συνδεθούμε με το συνάνθρωπό μας. Γιατί το ενδιαφέρον και η διάθεσή μας να προσφέρουμε στα κοινά και να συμπαρασταθούμε στα προβλήματα του διπλανού μας είναι ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικός τρόπος έκφρασης της κοινωνικής μας υπόστασης.