Ανάλυση SWOT (Δυνατά σημεία-Αδυναμίες-Ευκαιρίες-Απειλές)

Η ανάλυση SWOT είναι ένα μοντέλο για οικονομική ανάλυση, το οποίο εξετάζει την εταιρεία ως προς τις Δυνατότητές της
(Strengths), τις Αδυναμίες της (Weaknesses), τις Ευκαιρίες (Opportunities) και τις Απειλές (Threats) από το εξωτερικό
περιβάλλον. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δίνουν πληροφορίες για το πώς η ΚοινΣΕπ μπορεί να τις μεγιστοποιήσει
της και να ελαχιστοποιήσει τις αδυναμίες της, ούτως ώστε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες και να αποφύγει ή να αποφύγει
ξεπεράσει τις απειλές.
Στο σημείο αυτό παρουσιάζουμε την υφιστάμενη κατάσταση στις αγορές βιολογικών προϊόντων και φυτικών καλλυντικών και
φαρμάκων, με τη μέθοδο της ανάλυσης SWOT, παραθέτοντας τα δυνατά και αδύνατα σημεία του τομέα και παρουσιάζοντας τις
η Ευρώπη και οι απειλές που μπορούν να προκύψουν με βάση τις συνθήκες που επικρατούν στον ευρύτερο τομέα της
οικονομίας και λαμβάνοντας ως βάση τις αλλαγές και τις τάσεις της κοινωνίας και τις μεταρυθμίσεις που πραγματοποιούνται.

ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Κομβική θέση της περιοχής
παρέμβασης στη δυτική πύλη
της ηπειρωτικής Ελλάδας,
• Μεγάλα έργα αναπτυξιακού
χαρακτήρας όπως η ζεύξη
Ρίου-Αντιρρίου και η Ιόνια
Οδός,
• Φυσικά, παραγωγικά και
πολιτιστικά διαθέσιμα
μοναδική αξία,
 Νεοεισερχόμενη επιχείρηση
στην αγορά, δεν έχει
εδραιωθεί ακόμα,
 Ελλιπείς υποδομές,
 Η εποχικότητα στην
τουριστική κίνηση με μεγάλες
νεκρές περιόδους,
 Μικρή ακόμη η
ευαισθητοποίηση των
• Σημαντική βιοποικιλότητα με
πλούσια τοπική χλωρίδα και
πανίδα,
• Συντήρηση και δημιουργία
θέσεων εργασίας στην τοπική
αγορά,
• Ύπαρξη ευνοϊκών
κλιματολογικών συνθηκών
για παραγωγή μεγάλης
ποικιλία αγροτικών
το,
• Άριστη γνώση των
προμηθευτών της περιοχής
λόγω καταγωγής των
συνεταιριστών από την
περιοχή και μόνιμης
εγκατάστασής τους σε αυτή,
• Κατάλληλη επιλογή
τοποθεσία της έδρας της
επιχείρησης,
• Αυξημένη πιθανότητα  οικονομικής ενίσχυσης από  επιδοτήσεις της είναι
ένωση και των  ανθρώπων που ζουν σε
απομακρυσμένες περιοχές σε
θέματα προστασίας και  ανάδειξης του φυσικού  περιβάλλοντος,
 Η επισκεψιμότητα από ξένους
Τουρίστες δεν εμφανίζει  σημάδια δυναμισμού,
 Έλλειψη σωστής διαφήμισης,
 Αποσπασματικές δράσεις
προβολής και προώθησης της  ευρύτερης περιοχής,
 Μη συσπείρωση των τοπικών
ανάπτυξη φορέων σε  οργανωμένες μορφές
συνεργασίας – έλλειψη  συνεταιριστικό πνεύμα,
 Απουσία τεχνογνωσίας όχι
μόνο από τους επαγγελματίες  στον τουρισμό, αλλά και από
τους συμβούλους τουριστικής  ανάπτυξης,
 Μικρή σχετικά αρωγή από τα
ερευνητικά και προγράμματα των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Τουρισμού,
• Η στροφή των ανθρώπων σε
ήπιες μορφές τουρισμού.
πανεπιστημιακά ιδρύματα,
 Η έλλειψη πνεύματος από τους
επαγγελματική του τουρισμού και βέβαια από τους αγρότες
και τους κτηνοτρόφους,
 Η έλλειψη πληροφόρησης του καταναλωτή γύρω από την
αξία των τοπικών φυσικών διαθέσιμων,
 Η έλλειψη ανάπτυξης μιας
ειλικρινούς σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους
επιχειρηματίες, τους διακινητές και τους Μπολίτσες.

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ

 Στροφή και ευαισθητοποίηση τα των ανθρώπων σε μορφές
τουριστικής ανάπτυξης φιλικών προς το περιβάλλον,
 Οι Κοινωνικο-οικονομικές
δυσχέρειες της σημερινής, πραγματικότητας,
 Αυξημένος ανταγωνισμός από
 Στόχευση προς τους κατοίκους των μεγάλων
αστικών κέντρων, οι οποίοι επιζητούν τρόπους διαφυγής
από την καθημερινή ρουτίνα με δραστηριότητες κοντά στη φύση,
 Δικτύωση με επιχειρήσεις
στον χώρο της πρωτογενούς παραγωγή,
 Η συνεχής τεχνολογική
πρόοδος και η ανάπτυξη του τομέας της πληροφορίας,
 Νέες διαθέσιμες τεχνολογίες
μαζικής χρήσης πχ social ΜΜΕ, οχλος. Εφαρμογές που
μπορεί να επεξεργαστεί ως κανάλι προώθησης,
 Έλλειψη εκπαίδευσης στους
τομείς της εξωστρέφειας με τη χρήση των νέων
τεχνολογιών από τους ανταγωνιστές,
 Προγράμματα της
χώρες του εξωτερικού που διατηρούν τις τιμές τους σε
χαμηλά επίπεδο,
 Ανταγωνισμός και με άλλους
ελληνικούς προορισμούς που τυγχάνουν καλύτερης ίσως
διαφήμισης και αποδοχής από το τουριστικό κοινό,
 Συνεχιζόμενες ελλείψεις σε
βασικές υποδομές,
 Κίνδυνος αποτυχίας παρακολούθησης των νέων  τεχνολογιών,
 Άναρχη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη,
 Υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα,
 Υψηλός και αυξανόμενος δείκτης γήρανσης του  πληθυσμού.
ένωση τα οποία επιδοτούν τοπικά
παραδοσιακά προϊόντα και πρωτοβουλίες που προέρχονται
αγροτικά προϊόντα όπως είναι τα δίκτυα Κοινωνικής Γεωργίας.

-Ανταγωνιστικότητα (Competitive Edge)

– Ανταγωνιστικά προτερήματα της επιχείρησης.
Η ΚοινΣΕπ είναι ένας νέος φορέας της Κοινωνικής Οικονομίας που σε αναπτυγμένα και αναπτυσσόμενα κράτη υπάρχει εδώ και
25 χρόνια. Η μία διαφορά ΚοινΣΕπ από άλλη άλλη μορφή επιχείρησης είναι ότι τα κέρδη της επανεπενδύονται, είτε
στην ίδια επιχείρηση που τα διαχειρίζεται είτε προσφέρονται για κάποιον κοινωφελή σκοπό. Πρόκειται δηλαδή για μια νέα
μορφή επιχειρείν που δίνει έμφαση στον άνθρωπο και στην κοινωνική συνοχή.
Τα αναπτυξιακά πλεονεκτήματα της περιοχής όπου θα δραστηριοποιηθεί η ΚοινΣΕπ είναι αρκετά και μεταξύ αυτών
συγκαταλέγονται οι ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη υπαίθριων δραστηριοτήτων, καθώς και οι ανθρωπογενείς και φυσικό
το περιβάλλον που δίνουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν ήπιες μορφές τουρισμού, σε συνδυασμό με την προώθηση των
τοπικών παραδοσιακών προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής.
Η ΚοινΣΕπ θα επιτύχει τους στόχους της με τη διεύρυνση της οικονομικής δραστηριότητας για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου
κοινωνικού ιστού, ώστε να δοθεί προοπτική στην αναζωογόνηση των μειονεκτουσών περιοχών της Δυτικής Ελλάδας, στην
κατεύθυνση της ανάπτυξης καινοτόμων μορφών επιχειρηματικής δραστηριότητας. Εκμεταλλευόμενη το πλούσιο φυσικό και
ανθρωπογενές περιβάλλον, η ΚοινΣΕπ μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του κλάδου των εναλλακτικών μορφών
τουρισμού και κυρίως του οικοτουρισμού, του αγροτουρισμού και του γαστρονομικού τουρισμού, σε συνδυασμό με την
αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό του μοντέλου πρωτογενούς παραγωγής ποιοτικών και βιολογικών τοπικών προϊόντων
υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Η εφαρμογή πρακτικών οικοτουρισμού της ΚοινΣΕπ συμβατών με περιβαλλοντικά πρότυπα συνδράμει στη διατήρηση της
φυσικής κληρονομιάς και την προώθηση ήπιων επαγγελματικών δραστηριοτήτων, στο πλαίσιο ανάπτυξης της ευρύτερης
τοπικής οικονομίας.

-Εμπορική στρατηγική (Marketing Strategy)

– Στρατηγική προώθηση των προϊόντων
Το μοντέλο οικοτουριστικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής παρέμβασης βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση εξέλιξης και
προσαρμογές του στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, όπου προσεκτικές κινήσεις και επιλογές επιβάλλονται με στόχο
την εφαρμογή της στρατηγικής για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της ΚοινΣΕπ. Απώτερος στόχος είναι η ανάδειξη των
δυνατών σημείων ενός κοινού οικοτουριστικού προϊόντος σε συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον διεθνή ανταγωνισμό και
η προσθήκη του χαρακτήρα διατηρήσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με μακροπρόθεσμη προοπτική.
Έτσι, ίσως πρέπει να αρχίσει να γίνεται πλέον συνείδηση ​​στους εμπλεκόμενους φορείς τοπικής ανάπτυξης πως αυτό που η περιοχή
μπορεί να προσφέρει στους πολίτες δεν είναι ένα μονοδιάστατο, αλλά αποτελείται από επιμέρους υπο-προϊόντα, για
τα οποία έχουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση.
Επομένως, σε ένα πιο αφαιρετικό επίπεδο το βασικό προϊόν εμπλουτίζεται και διευρύνεται, ανταποκρίνεται στις σύγχρονες
χώρος της τουριστικής αγοράς. Η στρατηγική Μάρκετινγκ καλείται λοιπόν να γεφυρώσει και να ζητήσει με τον
καλύτερος τρόπος.
Κατά συνέπεια, με βάση τις ανάγκες της αγοράς-στόχου (target group) για κάθε ξεχωριστή περίπτωση εναρμόνισης
μεταξύ των μεταβλητών (“4 Ps”) προϊόντος, τιμής, διανομής και προβολής, με σκοπό τη διαφοροποίηση από τον ανταγωνισμό.
Στην περίπτωση της Δημοτικής Ενότητας Αροανίας το στοιχείο της διαφοροποίησης υφίσταται ήδη στην πρώτη ύλη που
διαθέτει το οικοτουριστικό προϊόν, χάρη στην αντιληπτή ποικιλομορφία των φυσικών, παραγωγικών και πολιτικών
διαθέσιμων της περιοχής.
Αν σε όλα αυτά προστίθενται ο άυλος χαρακτήρας των προσφερόμενων υπηρεσιών που συμπληρώνουν το βιοτουριστικό προϊόν,
τότε ο ανθρώπινος παράγοντας και οι διαδικασίες παροχής υπηρεσιών (και κατά συνέπεια η ποιότητά τους) αποκτούν
ξεχωριστή σημασία. Η εμπειρία και τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτή διαμορφώνονται επιτόπου. Όποιες
και αν είναι οι υποσχέσεις και οι προσδοκίες των τουριστών, το βασικό βιοτουριστικό προϊόν εξακολουθεί να βρίσκεται στη
«γη» και να «καταναλώνεται» επιτόπου κατά τη διάρκεια του ίδιου του ταξιδιού. Κατά την επίσκεψη και τις προσωπικές
επαφές με τους παροχείς των υπηρεσιών στον τόπο προορισμού η εικόνα της περιοχής «φιλτράρεται» μέσα από τα μάτια των
ταξιδιωτών. Αν αναλογιστούμε ότι ο οικοτουρισμός είναι ένας πολύπλοκος «υπερ-κλάδος», που διαπερνά μια σειρά κλάδων.
της οικονομίας (π.χ., διαμονή, μεταφορές, εστίαση) και μια σειρά προϊόντων/υπηρεσιών που «εκπροσωπούν» και άλλους
επιμέρους κλάδους (είδη λαϊκής τέχνης, πολιτιστικά γεγονότα κ.λπ.), τότε μάλλον το έργο του συντονισμού όλων των φορέων.
στο πλαίσιο της υλοποίησης της Στρατηγικής Μάρκετινγκ αποκτά βαρύνουσα σημασία, καθώς πρέπει να διαπνέεται από τις
αξίες της αμοιβαίας συνεργασίας (συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα-οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών) στη βάση της
κατανόηση της συμβολής του οικοτουρισμού στο σύνολο της τοπικής οικονομίας.
Η χάραξη στρατηγικής Μάρκετινγκ με σαφή προσανατολισμό στην αγορά του οικοτουρισμού είναι απαραίτητη, όχι όμως και
ικανή συνθήκη, για να πολλαπλασιαστούν στην τοπική οικονομία. Ως επιτομή, ο μακροχρόνιος χαρακτήρας μιας τέτοιας
στρατηγικής σε ένα συνδυασμό πόρων (φυσικών, οικονομικών και ανθρώπων) και η συνεχιζόμενη έρευνα Μάρκετινγκ και
μελέτη των εξελίξεων μπορεί να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η στρατηγική μάρκετινγκ που ακολουθείται είναι το διαφοροποιημένο μάρκετινγκ στο οποίο τα τμήματα της αγοράς –
στόχου προσεγγίζονται ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες και τις επιθυμίες τους.
Με τη στρατηγική του διαφοροποιημένου μάρκετινγκ γίνεται μια προσπάθεια διείσδυσης σε διαφορετικά τμήματα της αγοράς,
ικανοποιώντας καλύτερα τις ανάγκες των επισκεπτών και αυξάνοντας έτσι τα για την τοπική κοινότητα. Επίσης, με τη
στρατηγική αυτή εμφανίζεται μακροχρόνιες σχέσεις με ανθρώπους που επισκέπτονται ξανά και ξανά τον τόπο.
Η εύρυθμη λειτουργία της ΚοινΣΕπ που θα δημιουργηθεί για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού στηρίζεται στην παροχή και
προώθηση μεγάλου όγκου πληροφοριών (π.χ. πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά, τις πωλήσεις και τις κρατήσεις
οικοτουριστικών προϊόντων-υπηρεσιών κ.λπ.) και αιτιολογία, η ψηφιοποίηση των διαθέσιμων πόρων μέσω των τεχνολογικών
εργαλείων και εφαρμογών του διαδικτύου αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας, αλλά και
την ενίσχυση του διεθνούς ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος της.
Πρωταρχικό μέλη των μελών της ΚοινΣΕπ αποτελεί και η ευαισθητοποίηση του καταναλωτικού κοινού και η αύξηση της
ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη συμβολή του οικοτουρισμού στον υγιεινό τρόπο ζωής. Αυτό θα με ολοκληρώσει
δραστηριότητες ενημέρωσης, διοργάνωση ημερίδων και άλλων εκδηλώσεων, όπου θα μοιράζονται και ενημερωτικά φυλλάδια,
οικοτουριστικοί οδηγοί και χάρτες. Βασικό εργαλείο για την επιλογή των στρατηγικών στόχων της ΚοινΣΕπ θα αποτελέσει και
η αξιοποίηση του διαδικτύου.
Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του διαδικτύου παρέχει τη δυνατότητα στην ΚοινΣΕπ να διαφημίσει το οικοτουριστικό προϊόν
και να προσεγγίσει τους δυνητικούς πληθυσμούς σε παγκόσμια κλίμακα και όλο το εικοσιτετράωρο με άμεσο τρόπο και χαμηλό
κόστος.
Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της ΚοινΣΕπ θα δημιουργηθεί και σε περίπτωση που η Τοπική Αυτοδιοίκηση ενστερνιστεί τις αξίες
της και το όραμά της και στηρίξει τις προσπάθειές της, συνάπτοντας σύμφωνο συνεργασίας για υλοποίηση.
δράσεων τοπικής ανάπτυξης από κοινού και με άλλους φορείς όπως είναι και τα Παρατηρητήρια Δυτικής Ελλάδας και
Καλαβρύτων.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός του μάρκετινγκ της ΚοινΣΕπ στη Δημοτική Ενότητα Αροανίας με τις μικρές επιχειρήσεις, ξενώνες,
ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, εμπορικά καταστήματα κ.ο.κ. δεν μπορεί να στηριχθεί στους tour operators, στα μεγάλα
γραφεία τουρισμού, παρά μόνον επικουρικά, ενώ αντιθέτως μπορεί να στηριχθεί στο κοινωνικό και οριζόντιο δικτυακό
μάρκετινγκ για 3 λόγους.
Πρώτη, γιατί η τουριστική αγορά είναι μικρή και δεν μπορεί να “βιομηχανοποιηθεί” σαν προορισμός ώστε να δέχεται μαζικά
χιλιάδες τουρίστες, κάτι που πρωτίστως ενδιαφέρει τους tour operators.
Δεύτερον, γιατί αυτές οι μικρές επιχειρήσεις είναι δύσκολο να συμβάλουν στο διαφημιστικό κόστος δεχόμενες ένα υψηλότερο
κόστος προμήθειας.
Τρίτον, γιατί πολλοί από τους μικρούς επαγγελματίες τουρισμού είναι ταυτοχρόνως και γεωργοί ή κτηνοτρόφοι και αντιμετωπίζουν τον τουρισμό ως συμπληρωματικό εισόδημα.
Για όλους αυτούς τους λόγους τα συνηθισμένα εργαλεία του μάρκετινγκ δεν μπορούν να έχουν παρά μόνο περιορισμένη
χρήση, αφού κανείς δεν είναι διατεθειμένος απ’ τους επαγγελματίες να πληρώσουν το υψηλό κόστος διαμεσολάβησης που
έχουν σ’ αυτές τις περιπτώσεις του παραδοσιακού μάρκετινγκ. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το σύνηθες κόστος
η διαμεσολάβηση είναι 15% κατά μέσο όρο (κέρδος του tour operator στην τελική τιμή της κράτησης), γίνεται αντιληπτό ότι
χρειάζονται καινοτόμες πρακτικές κοινωνικού και διαδικτυακού μάρκετινγκ ώστε το κόστος αυτό να περιοριστεί ή να εκμηδενιστεί.
Η προτεινόμενη μεθοδολογία βασίζεται στη λογική του κοινωνικού μάρκετινγκ, δηλαδή στη χρήση των αρχών και των τεχνικών του παραδοσιακού/εμπορικού μάρκετινγκ με σκοπό την άσκηση επιρροής στις ομάδες-στόχους της ΚοινΣΕπ. Τελικός
στόχος είναι να αποσυνδεθούν οι πολίτες της περιοχής εθελοντικά την υιοθέτηση καλών πρακτικών στα πλαίσια ανάπτυξης
του κοινού οικοτουριστικού προϊόντος στην περιοχή προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Η διαφοροποίηση του κοινωνικού μάρκετινγκ βρίσκεται στη δικτύωση, στην αυτοοργάνωση και συνεργασία μεταξύ όλων των
εμπλεκομένων σε μια περιοχή, στη δημιουργία ενημερωτικού και ψηφιακού περιεχομένου προβολής απ’ τους ίδιους τους εμπλεκομένους στη διαδικασία οικοτουριστικής ανάπτυξης και στη δικτύωση με κοινωνικές ομάδες σε άλλες περιοχές της
χώρας και στο εξωτερικό.
Το κοινωνικό μάρκετινγκ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία μία κρίσιμη κοινωνική συμπεριφορά
είναι επιθυμητό να αλλάξει. Σε πολλές περιπτώσεις ο στόχος επιτυγχάνεται και καθοριστικός ρόλος σε αυτή την επιτυχία
διαδραματίζει η ενεργητική ακρόαση του κοινού και η κατανόηση των αναγκών του.
Το σημαντικότερο σε όλη τη διαδικασία είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι της τοπικής κοινωνίας στην οικοτουριστική ανάπτυξη
να αυτοοργανωθούν, ώστε να αυτοδιαχειριστούν την επικοινωνία και την προώθηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, αλλά
και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των φυσικών, παραγωγικών και πολιτικών τους διαθέσιμων.
Το βασικό τεχνολογικό εργαλείο για την εφαρμογή του κοινωνικού διαδικτυακού μάρκετινγκ είναι το ιντερνετ και τα κοινωνικά
μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Μέσα από την οργανωμένη χρήση αυτών των μέσων ελαχιστοποιείται το κόστος και πολλαπλασιάζεται διαρκώς η
προβολή της περιοχής, των φυσικών της διαθέσιμων, των συγκριτικών των πλεονεκτημάτων, των τοπικών ασχολιών και
βιομηχανία.

-Στρατηγική Πωλήσεων (Sales Strategy)- Πρόβλεψη Πωλήσεων (Sales Forecast)

– Κινήσεις και στρατηγική για την υλοποίηση των αρχικών προβλέψεων πώλησης προϊόντων.
Το κοινωνικό μάρκετινγκ συνδυάζει τη συστηματική εφαρμογή του κλασικού μάρκετινγκ με άλλες έννοιες και τεχνικές για την
καθορισμένων συμπεριφορικών στόχων ως προς ένα κοινωνικό αγαθό, όπως οι οικοτουριστικές δραστηριότητες. Το
κοινωνικό μάρκετινγκ χρησιμοποιείται για την προώθηση αγαθών ιδιαίτερης κοινωνικής σημασίας και για να πείσει τα μέλη
μιας κοινωνίας να υιοθετήσουν στάσεις και συμπεριφορές προς τον λόγο του κοινωνικού συνόλου, όπως είναι η στροφή σε πιο
υγιεινό τρόπο ζωής με ασχολίες κοντά στη φύση.
Πρωταρχικός στόχος αυτής της μορφής μάρκετινγκ είναι το κοινωνικό συμφέρον και το κοινό καλό. Το κοινωνικό μάρκετινγκ
ως εκ τούτου περιλαμβάνει το σχεδιασμό του μείγματος μάρκετινγκ, τη διατήρηση της συμμετοχής των συμμετεχόντων
φορέων και όλο και περισσότερο τη δημιουργία συμπράξεων με τους εξωτερικούς εταίρους, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης
και άλλες ομάδες τοπικής ανάπτυξης. Με την υλοποίηση των στρατηγικών μάρκετινγκ, όπως της έρευνας, των αντιλήψεων,
των επικοινωνιών αποσκοπεί στην παροχή κινήτρου στο κοινό ώστε να αλλάξει τη συμπεριφορά του εκουσίως. Αυτή η
προσέγγιση εστιάζεται στην καταναλωτή και εμπεριέχει τις αντιλήψεις του κοινού – στόχου, την κοινωνική θεωρία, την
εμπορική σήμανση, τη συμμετοχή των συμμετεχόντων φορέων, το μάρκετινγκ, τις επικοινωνίες, τη διαφήμιση και την
κατανόηση της συμπεριφοράς των καταναλωτών για την παροχή σε αυτούς τους κατάλληλους κινήτρους.
Το κοινωνικό μάρκετινγκ συνδυάζει δυο επιστημονικούς χώρους: τις κοινωνικές επιστήμες και την κοινωνική πολιτική από τη
μία και τις εμπορικές και δημόσιες προσεγγίσεις μάρκετινγκ από την άλλη. Τα εργαλεία του κοινωνικού και διαδικτυακού
μάρκετινγκ δίνουν τη δυνατότητα στους συνεταιριστές να αναπτύξουν κοινωνικούς και επιχειρηματικούς δεσμούς, να
αναπτύσσουν συνεργασία μεταξύ τους, αλλά και με άλλους φορείς και να κάνουν τη μακροχρόνια συμμετοχή των
συμμετεχόντων φορέων.
Το κοινωνικό και διαδικτυακό μάρκετινγκ εστιάζει στη δημιουργία περιεχομένου που προσελκύει, καθιστά εφικτή την
απευθείας συνομιλία και ενθαρρύνει τους αναγνώστες να μοιραστούν το ψηφιακό περιεχόμενο με τα δικά τους κοινωνικά
δίκτυα. Πρόκειται ως εκ τούτου για μια συστηματοποιημένη και συχνά έντονη δραστηριότητα, η οποία αναμφίβολα είναι
αποτελεσματική εξασφαλίζει ευρύτητα, συμμετοχή και αμεσότητα στην επικοινωνία.
Το κοινωνικό μάρκετινγκ προσφέρει γενικά τη θεωρία κοινωνικής συμπεριφοράς για την προώθηση μιας συγκεκριμένης
αλλαγής στάσης. Για την πραγματοποίηση της επιθυμητής αλλαγής σε ένα απρόθυμο κοινό τα ίδια εργαλεία
με εκείνα του εμπορικού μάρκετινγκ για την προώθηση των οφελών του προϊόντος, αλλά βασισμένα στο σύστημα αξιών του
κοινό-στόχος.
Το κοινό-στόχος δε θα προσπαθήσει από μόνο του να κατανοήσει το μήνυμα της εκστρατείας κοινωνικού μάρκετινγκ, γι’ αυτό
το μήνυμα πρέπει να είναι άμεσο και ευκολονόητο. Είναι απαραίτητα αυτά τα μηνύματα να εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο
του κοινού και να του παρέχει την ευκαιρία να ενημερώνεται εύκολα για το προϊόν και να εκδηλώνει τη συμπεριφορά του.
Όσον αφορά τις τιμολογιακές εκστρατείες, το κοινωνικό μάρκετινγκ αναζητά πηγές χρηματοδότησης από πολλαπλούς
συμμετέχοντες φορείς και προγράμματα επιδότησης, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τις τιμές, το διαφημιστικό
προϋπολογισμό και την ανάπτυξη του προϊόντος.
Οι παραδοσιακές τεχνικές του εμπορικού μάρκετινγκ για την προώθηση προϊόντων στις επίμαχες κοινωνικές
ομάδες αλλά με πιο μακροπρόθεσμη προοπτική, αφού η αλλαγή συμπεριφοράς δεν χρειάζεται μια μακροχρόνια διαδικασία μάθησης με
αμοιβαία κατανόηση.
-Στρατηγικές Συμμαχίες
– Αναφορά σε συνεργασίες που ξεπερνούν τα όρια της τοπικής αγοράς.
Το Σύμφωνο Συνεργασίας αφορά ένα τοπικό όραμα και σχέδιο οριζόντιας συνεργασίας για την από κοινού δράση Τοπικής
Αυτοδιοίκησης, προϊόντων και συλλογικών κοινωνικών οργανώσεων ώστε να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά τα φυσικά και
πολιτιστικά διαθέσιμα της περιοχής. Ο Σκοπός του σχεδίου είναι η δημιουργία του κατάλληλου και ευνοϊκού επιχειρηματικού
περιβάλλοντος ώστε να υποστηριχθούν οι υφιστάμενες επιχειρήσεις, αλλά και να δημιουργηθούν νέες οικοτουριστικές
επιχειρήσεις με την αξιοποίηση ανενεργών ανθρώπων και υλικών πόρων των περιοχών που για να ευδοκιμήσουν χρειάζονται
ως απαραίτητος όρος για την ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου της συνεργασίας και της εμπιστοσύνης.
Το Σύμφωνο Συνεργασίας για να υποστηρίξει συντονισμένες συνέργειες και για να προκύψει επιχειρηματικές πρωτοβουλίες
μέσω της εμπιστοσύνης και των συναντήσεων, στηρίζεται στη δυναμική τόσο των ανθρώπινων κοινωνικών δικτύων όσο και των
social media του διαδικτύου. Ειδικότερα, στηρίζεται στη διάδοση της οργανωτικής τεχνογνωσίας και της διαχείρισης γνώσης
μέσω της επιμόρφωσης και της ηλεκτρονικής μάθησης.
Το Σύμφωνο Συνεργασίας επισημαίνει τη μέριμνα που χρειάζεται, αλλά και τις οργανωτικές υποδομές ώστε να λειτουργήσει
και μετά το πέρας του προγράμματος αυτή η διαδικασία.
Χρειάζονται καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό και χρόνος για να αποκτήσουν οι πολίτες οικοτουριστική
συνείδηση ​​και να γίνει η περιοχή παρέμβασης αναγνώρισης οικοτουριστικού προορισμού σε διεθνές επίπεδο.
Προς αυτήν την κατεύθυνση να συμβάλουν αποτελεσματικά οι οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών και τα
Παρατηρητήρια Δυτικής Ελλάδας και Καλαβρύτων. Στο σύνολό τους αυτές οι οργανώσεις επιδιώκουν μέσω της
δραστηριοποίησής τους είτε να αποτρέψουν έργα και πολιτικές που επιδρούν αρνητικά στο φυσικό πλούτο της περιοχής είτε να
προώθηση της ανάπτυξης υποδομών, υπηρεσιών, δραστηριοτήτων και προγραμμάτων για τη βίου μάθηση σε ένα πλαίσιο
βιώσιμης ανάπτυξης.
Η τεχνογνωσία, η μακρόχρονη παρουσία σε τοπικό επίπεδο, η διαδικασία διαβούλευσης με τις επιχειρήσεις, τους
εκπροσώπους δημόσιων φορέων και τους κατοίκους της περιοχής, καθώς και η προώθηση ενός οικονομικού και περιβαλλοντικά
Το βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης αποτελούν βασικές απαιτήσεις για την επιτυχή συμβολή των οργανώσεων της Κοινωνίας
Πολιτών στο σχεδιασμό και τη διαχείριση του οικοτουριστικού μοντέλου ανάπτυξης.
Τόσο η αναζήτηση και διαχείριση πόρων και τεχνογνωσίας, όσο και η προβολή της ευρύτερης περιοχής του Δήμου
Καλαβρύτων ως αναγνώρισης οικοτουριστικού προορισμού, κυρίως μέσω διαδικτυακής δραστηριοποίησης, αποτελούν πεδία
μιας σημαντικής παρουσίας των οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους
τοπικούς φορείς.
Συγκεκριμένα, οι οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών μπορούν να συμβάλουν στις εξής δράσεις ανάπτυξης του οικοτουριστικού
προϊόν:
 Στο σχεδιασμό και τη διαχείριση,
 Στην παροχή τεχνογνωσίας,
 Στην αναζήτηση πόρων,
 Στη δημιουργία υποδομών και δραστηριοτήτων,
 Στη διαδικτυακή κυρίως προβολή της περιοχής,
 Στην προώθηση καλών πρακτικών σε ευρύτερες ομάδες πληθυσμού (π.χ. workshops για επιχειρηματίες),
 Στην άσκηση πίεσης προς τους λήπτες πολιτικών,
 Σε πρωτοβουλίες για την αναθεώρηση ή αποφυγή δράσεων υποβάθμισης της περιοχής.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση παρεμβαίνει στον τομέα αυτής της οικονομίας θέτοντας το θεσμικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση των
οικοτουριστικών επενδύσεων και προσφέροντας την απαραίτητη υποδομή για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων κοντά στη φύση.
Παρέχει το κατάλληλο νομικό, φορολογικό και οικονομικό πλαίσιο για να αναπτυχθούν οι οικοτουριστικές δραστηριότητες.
Η παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γίνεται εντονότερη όταν στην προοπτική της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης
αντιλαμβάνεται εκτός από την οικονομική και την κοινωνική, πολιτισμική και περιβαλλοντική διάσταση του οικοτουρισμού
ιδιαίτερα για τις τοπικές κοινωνίες.
Η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη μπορεί να ολοκληρωθεί από τις μορφές του οικοτουρισμού που βασίζονται στην ορθολογική
αξιοποίηση και προστασία του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος. Στην εισαγωγή αυτού του στόχου καταλυτικό ρόλο
έχουν οι τοπικές κοινωνίες, όπως εκφράζονται μέσα από το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι
αυτή που θα αναλάβει δράσεις για να πραγματοποιηθούν εθνικές και περιφερειακές στρατηγικές οι οποίες ευνοούν την
ανάπτυξη του οικοτουρισμού στην περιοχή παρέμβασης. Κάθε Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης γνωρίζει καλύτερα τα
Η περιοχή του και κατανοεί τις ανάγκες και τις προσδοκίες του τοπικού πληθυσμού.
Ιδιαίτερα καθοριστική είναι και η συμβολή των τουριστικών επιχειρήσεων, καθώς αυτές συμμετέχουν αφενός στον
προσδιορισμό και στα χαρακτηριστικά του κοινού βιοτουριστικού προϊόντος και αφετέρου έρχονται σε άμεση επαφή, τόσο με
τους πληθυσμούς της περιοχής όσο και με τους κατοίκους αυτής.
Οι επιχειρήσεις οφείλουν να ανατρέψουν τη διαμορφωμένη εικόνα ότι η διαρκής επίδοση μεγιστοποίησης των οικονομικών
τους κερδισμένους αλλοιώνει τον παραδοσιακό αγροτικό χαρακτήρα του τόπου, προκαλώντας ένα σωρό προβλήματα στο φυσικό και
ανθρωπογενές περιβάλλον. Καλούνται λοιπόν να υιοθετήσουν επιχειρηματικές πρακτικές που θα χαρακτηριστούν από τις αξίες
της αειφόρου ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και οργανώσεις της
Κοινωνίας Πολιτών.
Η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στις διαδικασίες λήψης πρέπει να απαιτείται για την επίτευξη
των στόχων ανάπτυξης του οικοτουριστικού προϊόντος. Η ευαισθητοποίηση του τοπικού πληθυσμού αποτελεί το πρώτο βήμα
αφύπνισης προς τη διαμόρφωση κουλτούρας που ευνοεί την οικοτουριστική ανάπτυξη. Η εφαρμογή πρακτικών φιλικών προς
το περιβάλλον θα οδηγήσει σε μια συνεχή επαγρύπνηση, ενημέρωση και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και εν τέλει στην
ανάληψη δράσεων αναπτυξιακού χαρακτήρα.
39
Ιδιαίτερα σημαντικός θεωρείται και ο ρόλος των επισκεπτών που έχουν μια σταθερή παρουσία στην περιοχή και
αναπτύσσοντας σχέσεις εμπιστοσύνης (οικονομικές, κοινωνικές κ.ά.) θα κατορθώσουν να αποτελούν μια διακριτική ομάδα της
τοπικής κοινωνίας. Η ομάδα αυτή μπορεί να συγκροτηθεί το δυναμικό πυρήνα των αντιδράσεων στην κοινή προσπάθεια να
διατηρούνται αναλλοίωτα εκείνα τα στοιχεία του τόπου που αρχικά λειτούργησαν ως πολλοί έλξης τους στην περιοχή.