Το χωριό Βεσίνι βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της τέως Επαρχίας Καλαβρύτων
και είναι κτισμένο κοντά στους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας,
Ύψους 1357 μ. Είναι ανατολικό μεσημβρινό, έχει υψόμετρο 950 μέτρων
και καταλαμβάνει έκταση 9 τ.χμ. Σύμφωνα με στοιχεία που αναγράφονται
σε κατάστιχο, που βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη της Σόφιας στη Βουλγαρία
“Κύριλλος και Μεθόδιος“, και στο οποίο αναφέρεται το χωριό Βεσίνι κατά τα
χρόνια 1461-1463, μαθαίνουμε ότι τότε το χωριό είχε 13 οι κογένειες.
  Στη μεγάλη απογραφή που έγινε το 1700 από τους Ενετούς, κα τά
τη διάρκεια της παραμονής τους στην Πελοπόννησο, το Βεσίνι είχε
135 κατοίκους και 25 οικογένειες.

Το Βεσίνι γειτονεύει με τα χωριά ∆εχούνι, Σκούπι, Χόβολη, Νάσια και
Βάχλια Αρκαδίας. Με τον αυτοκινητόδρομο απέχει από την Πάτρα 101 χ.λ.μ., από την Τρίπολη 78,από
τα Καλάβρυτα 65 και από τον Πύργο 90.
Τα πρώτα σπίτια,   που ήταν αγροτικά και κτηνοτροφικά (Καλύβια), φτιάχτηκαν στις τοποθεσίες Παλιοκάλυβα,
Τσιώματα και ∆ραγατσούλια, απέ ναντι από την Ακρόπολη της
αρχαίας Πάου. Τα σπίτια απετέλεσαν κατά
την παράδοση τον πρώτο οικισμό.
Αργότερα, οι κάτοικοι μετέφεραν το χωριό πιο πάνω, στη θέση Βρυτσούλια,
και του έδωσαν το όνομα Βεσίνι.

Το όνομα αυτό είναι ελληνόφωνο και προέρχεται από
την αρχαία λέξη “Βήςσα”, που σημαίνει σύδενδρο φαράγγι, πλατιά χαράδρα  κ.λ.π Η εξήγηση που δίνεται   είναι αρκετά
       πειστική, γιατί η περιοχή Βρυτσούλια έχει όλα
τα χαρακτηριστικά της πλατιάς χαράδρας.

Στη θέση αυτή οι κάτοικοι έχτισαν τα σπίτια τους και την έκκλησηία τους , που ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Αγίου Ιωάννου
του Θεολόγου. Στις 8 Μαΐου τιμούσαν τον Άγιο και πανηγύριζαν. ∆εν γνωρίζουμε
για πόσο χρονικό διάστημα έμεινε το χωριό στη θέση Βρυτσούλια. Η μεταφορά
του στη σημερινή θέση τοποθετείται μετά το 1700, με πιθανότερη χρονολογία το 1750.

Το χωριό στη νέα του θέση μεγάλωσε, βελτιώθηκε κι έγινε Κοινότητα το
1912. Το 1960-61 άρχισαν πολεοδομικές μελέτες της Νομαρχίας για ανοικοδόμηση
του νέου χωριού. Κατά τη διάρκεια εξεύρεσης κάποιας αποδεκτής απ’όλους λύσης,
οι κάτοικοι των χωριών Πάου και ∆εχουνίου ζήτησαν και τα δικά τους χωριά να μεταφερθούν
σε ανάλογη θέση, πλησίον της οδού Πάτρα-Τρίπολη. Κατόπιν εξετάστηκαν όλες οι λύσεις και
εγκρίθηκε από τη Νομαρχία Αχαΐας η μεταφορά των τριών χωριών στη  θέση Σκουπέϊκος
Κάμπος. Στο καινούργιο αυτό χωριό, έχτισαν σπίτια και ε γκαταστάθηκαν
όλοι οι Βεσιναίοι που κατοικούσαν στο πάνω χωριό.

Η νέα Κοινότητα, δυνάμει του από 16 Μαρτίου 1973 Β.∆. που δημοσιεύθηκε
στο Φ.Ε.Κ. 71/27-3-1973, έλαβε το όνομα Κοινότητα Πάου. Το 1978 με Π.∆.
που δημοσιεύθηκε στο 594/13-11-1978   Φ.Ε.Κ. τεύχος ∆. , το Βεσίνι χαρακτηρίστηκε
Παραδοσιακός Οικισμός με στοιχεία Ε.Σ.Υ.Ε. 13.2.113-01. Το 1977 έγινε διάνοιξη
δρόμου 4 χλμ. από την Κοινότητα Πά- ου, 111 Εθνική οδός, προς τον
οικισμό (χωριό) με δαπάνη του αείμνηστου Στρατηγού Χρήστου Ζαφειρόπουλου και των εκτός
Βεσινίου διαμενόντων Βεσιναίων. Το 1980, με έρανο μεταξύ των Βεσιναίων
και με τη συμμετοχή- χή στη δαπάνη της ∆.Ε.Η., ηλεκτροδοτήθηκε το παλαιό χωριό.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται μεγάλες
προσπάθειες απ’όλους τους Βεσιναίους, αλλά και  τα κατά καιρούς συμβούλια των
Συλλόγων για να διατηρηθεί το χωριό ζωντανό και να   κρατηθούν τα ήθη και    τα  έθιμα.
Η συμμετοχή των Βεσιναίων σ’όλους τους απελευθερωτικούς α- γώνες της πατρίδας
μας εναντίον των Τούρκων κατακτητών και άλλων ει- σβολέων ήταν πάντοτε μαζική και δεδομένη.

Το έτος 1940 στο χωριό ζούσαν 104 οικογένειες,
σήμερα στο   νέο χωριό κατοικούν 35 περίπου οικογένειες Βεσιναίων και στα Βεσινέϊκα 12.
Ενοριακός ναός του Βεσινίου είναι η Παναγία (Κοίμηση της Θεοτόκου) που βρίσκεται
στο κέντρο του χωριού και γιορτάζει το δεκαπενταύγουστο. Στα Βεσινέϊκα (ποταμιά),
βρίσκεται η εκκλησία των Ισαποστόλων Κων- σταντίνου και Ελένης.
Άλλες εκκλησίες που έχει το Βεσίνι είναι:
1) Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, 2) Προφήτης Ηλίας,
  3) Άγιος Άγιος  
∆ημήτριος, 5) Άγιος Πέτρος, 6) Αγία Σοφία, 7) Άγιος Αθανάσιος, 8) Ά γιος Γεώργιος,4) Αγία Τριάδα,



9)       Αγία Παρασκευή

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Το Βεσίνι είναι χωριό άγονο και η οικονομία του τα παλιά χρόνια στηριζόταν
κατά κανόνα στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι κάτοικοί του όμως γνώριζαν
να γλεντούν αγνά , με τα παραδοσιακά όργανα, τόσο στο πανηγύρι
του Αη Γιάννη του   Θεολόγου όσο και στις άλλες εκδηλώσεις τους.
Πρέπει λοιπόν και σήμερα να κρατηθεί το πανηγύρι από τους νεότερους
σε συνεργασία με τις παλαιότερες γενιές, και να διατηρηθεί η πατρογονική
κληρονομιά όπως ήταν στις ρίζες της. Προς τούτο, καταβάλλεικάθε προσπάθεια
ο Σύλλογος των απανταχού Βεσιναίων. Ο πρώτος Σύλλόγος των Βεσιναίων ιδρύθηκε στις
26 Ιουνίου 1960. Το πρώτο ∆.Σ. αποτελείτο από τους: Ιωάννη Θ. Σακκέτο πρόεδρο, Χρήστο
Ι. Ζαφειρόπουλο Αντιπρόεδρο, Ιωάννη Ν. Πανουτσακόπουλο Γεν. Γραμματέα,
∆άφνη Σκαρλάτου – Βλαγκοπούλου μέλος. Μετά τη μεταφορά και συνένωση
του χωριού και το χαρακτηρισμό του παλαιού σαν παραδοσιακό, σταμάτησε
η λειτουργία του πρώτου συλλόγου και ιδρύθηκε ο σημερινός με την επωνυμία:
Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Βεσιναίων, ο Προφήτης Ηλίας .

ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΟΣ ΒΕΣΙΝΙΟΥ
Ένα σπάνιο και εξαίρετο μνημείο της φύσης στην περιοχή του Βεσινίου είναι
το καστανοδάσος. Στις πλαγιές των Αφροδισίων ορέων, στη θέση “Χότσα”,
βρίσκεται ένα από τα εξαιρετικά μνημεία της φύσης, το περίφημο καστανοδάσος,
που οι ειδικοί καθορίζουν την ηλικία του πάνω από χί λια χρόνια. Πράγματι, αποτελεί
σημείο αναφοράς γιατί αν λάβει κανένας πόψη του ότι οι καστανιές ζουν περίπου
(800) χρόνια, τούτο αποτελεί θέμα προς έρευνα και αξιοποίηση.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Τα χωριά νοτίως του Ερυμάνθου” του Βασίλη Τακτικού