Το Δημοτικό σύστημα όπως λειτουργεί σήμερα δεν ευνοεί τη συμμετοχικότητα της τοπικής κοινωνίας στην ενημέρωση και στις αποφάσεις που λαμβάνονται για τις επενδύσεις των Δήμων. Ο σφετερισμός της εκπροσώπησης οδηγεί την πλειονότητα των δημοτικών συμβούλων να πιέζει για μικροέργα που εξυπηρετούν την εκλογική «πελατεία» και όχι σύνολο της ανάπτυξης.

Ενώ παρατηρείται ότι όπου απουσιάζουν οι θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών τα θέματα περιβάλλοντος και πολιτισμού δε μπαίνουν στην ατζέντα για συζήτηση.

Ωστόσο, οι παραδοσιακοί σύμβουλοι της τοπικής αυτοδιοίκησης, διάφορα τεχνικά γραφεία περιορίζονται στα μεγάλα τεχνικά έργα και δεν ενδιαφέρονται να υποβάλλουν προτάσεις π.χ. για δράσεις εναλλακτικού τουρισμού και προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Έτσι οι δυνητικοί μικροεπενδυτές σε αυτόν τον τομέα, ιδιώτες και σύλλογοι δε βρίσκουν την απαιτούμενη συμβουλευτική υποστήριξη.

Έπειτα η συμβουλευτική στο οικοαναπτυξιακό μοντέλο είναι πολυσύνθετη. Απαιτεί ταυτόχρονα πολιτικές και δράσεις βελτίωσης και ανάπτυξης των ανθρώπινων πόρων.

Ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες και μια αντίληψη του ωφέλιμου κέρδους και όχι της «αρπαχτής».

Επομένως χρειάζονται και συμβουλευτικές υπηρεσίες με κοινωνικό προορισμό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Η συμβουλευτική της οικοανάπτυξης απαιτεί πλέον την ανάδυση τοπικού οράματος, κινητοποίηση του εθελοντισμού και ανθρώπινων πόρων γύρω από τον τοπικό πολιτισμό. Χωρίς αυτή την ενεργοποίηση δεν μπορούν ν’ αποδώσουν προστιθέμενη αξία οι υλικές υποδομές, οι δρόμοι και οι πλατείες.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την υφιστάμενη κατάσταση στην περιφέρεια και στους μικρούς Δήμους είναι εύκολο ν’ αντιληφθεί κανείς ότι χρειάζονται εναλλακτικές συμβουλευτικές υπηρεσίες για την οικοανάπτυξη.

Κι’ αυτές οι ανάγκες δε μπορούν να καλυφθούν από τις υφιστάμενες Αναπτυξιακές Εταιρείες που λειτουργούν συνήθως στο επίπεδο των Νομών. Χρειάζονται συμβουλευτικές υπηρεσίες στο επίπεδο μιας συμπολιτείας Δήμων για την ανάδυση τοπικού οράματος και επιχειρησιακό σχεδιασμό που θα διευκολύνει τις τοπικές επενδύσεις.

Έχοντας τη σχετική εμπειρία και το παράδειγμα από το παρατηρητήριο Δήμων του Ερυμάνθου, που συστάθηκε γι’ αυτό το σκοπό, διαπιστώσαμε ότι από τη στιγμή που λειτούργησαν συμβουλευτικές υπηρεσίες για την οικοανάπτυξη και τον οικοτουρισμό – μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι Δήμοι άρχισαν να προγραμματίζουν έργα και υποδομές οικοανάπτυξης που προηγουμένως δεν είχαν καν συζητήσει στα Δημοτικά συμβούλια.

Πέρα απ’ αυτό υπάρχουν μετρήσιμα αποτελέσματα στην απορρόφηση πρόσθετων πόρων από τα κοινοτικά προγράμματα κι’ αυτό είναι ένα πολύ διδακτικό παράδειγμα της εναλλακτικής συμβουλευτικής.